آیا وقتی قرآن خوانده شود باید محزون باشیم؟ (1)
در این نوشتار می خواهیم دقت کاربران گرامی را به مسأله آداب خواندن قرآن کریم جلب کنیم. بهتر بگوییم که به دیدگاه رایج در این مسأله را مطرح کنیم. در مقاله که در شایگاه های حوزه علمیه پخش شده، آداب قرائت قرآن کریم 39 نکته درباره آداب قرائت قرآن نوشته است که در نوبت آخر این آداب در آن یعنی اخرین نکته چنین گفته می شود:
39. قرائت قرآن، افزون بر آداب ظاهری، آداب باطنی نیز دارد وبرخی از آنها عبارت است از:
یک. فهمیدن اصل کلام الهی؛
دو. بزرگ شمردن قرآن؛
سه. حضور قلب و نیت خالصانه
چهار. تدبر و تفکر کردن در آیات قرآن و توجه داشتن به معانی آن؛
پنج. تأثیر پذیرفتن از آیات قرآن؛
شش. خود را مخاطب آیات قرآن و امر و نهی های آن دانستن
به نظر شما این چه مفهومی دارد؟
"فهمیدن اصل کلام الهی" مگر این جزء آداب است، یا فریضه؟
عبارت دیگری که اینجا آمده " بزرگ شمردن قرآن" یعنی چه؟
منظور از بزرگ شماردن قرآن چیست؟
" تدبر و تفکر کردن در آیات قرآن و توجه داشتن به معانی آن"
بله، اصل هدف جزء آداب باطنی باشد خیلی جالب است.
نکته بعدی " تأثیر پذیرفتن از آیات قرآن" مؤثر شدن با تدبر به دست می آید این چیزی است که اکتسابی چه طور آن را جزء آداب باطنی قرار داده شد؟ و نهایت آخرین از "آداب باطنی"
خود را مخاطب آیات قرآن و امر و نهی های آن دانستن (؟!)
به نظر شما این منطقی است؟ انگار قرآن یک کتاب سمبلیک است.
الآن ببینیم جزء آداب هایی که در ابتدا برشمارده شد چه چیزهای بوده است:
1. وضوء داشتن؛
2. چنانچه قرآنی را که برای تلاوت آیات برگزیده ایم، به زبان فارسی یا زبانی دیگر ترجمه و معنی نیز شده باشد، تماس دست یا عضوی دیگر از بدنِ ما با ترجمه و معانی آن ـ بدون طهارت و وضو ـ اشکال ندارد و جایز است؛ اما اگر در ترجمه قرآن، نام خدا یا پیامبران یا امامان و یا حضرت فاطمه زهرا علیهم السلام وجود داشته باشد، نباید دست یا عضوی دیگر از بدن خود را بدون طهارت و وضو، به آن نامها برسانیم؛ البته برخی از مراجع معظّم تقلید، نظریات دیگری دارند. (دست زدن به قرآن کریم بدون وضوء http://www.dinwefetrat.com/?p=1512 )
3. مسواک زدن؛
4. رو به قبله بودن؛
5. احترام گذاشتن به قرآن؛
6. سجده های تلاوت (واجب و مستحب) را به جا آوردن
(به نظر ما سجده کردن واجب نیست مستحب می باشد).
7. پیش از خواندن آیات قرآن، عبارتِ «أَعوذُ بِاللّه ِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم؛ من از شیطان رانده شده، به خدا پناه می برم. و پس از آن، آیه «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» را بخوانیم.
در حالی که این امر در قرآن کریم آمده است:
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
سوره نحل آیه 98؛ چه طور یک حکم الهی در نکته 7 (!) آن هم در آداب تلاوت قرار گرفته است؟!
