تفسیر تازه برای قول یهودیان در آیه 93 سوره بقره
آیا یهودیان قول عصیان داده اند ؟
خداوند چنین می فرماید:
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ
و نيز از شما پيمان گرفتيم، و كوه طور را بالاي سر شما برافراشتيم (و به شما گفتيم) اين دستوراتي را كه به شما دادهايم محكم بگيريد و درست بشنويد ، شما گفتيد شنيديم و محکم گرفتیم! در صورتی که به دلیل نافرمانی مهر گوساله به دلهایتان نفوذ کرد. بگو چه فرمان بدي ايمان شما به شما ميدهد اگر ايمان داريد! (سوره بقره 2/93)
(سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا) در آیه را در آیه "شنيديم و محکم گرفتیم" معنی کردیم. در صورتی که در تمام ترجمه ها شنیدیم و مخالفت کردیم معنی می شود.
بهتر است آن صحنه را در ذهن تجسم کنیم. خداوند کوه طور به آن بزرگی را به روی بنی اسرائیل بلند کرده و از آنها قول حتمی می گیرد و می گوید چیزی که به شما داده ایم محکم بگیرید. در چنین هنگامی چه کسی می تواند بگوید "شنیدیم و مخالفت کردیم" ؟!
این آیه موقعیت کوه را بهتر توضیح می دهد:
وَإِذ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّواْ أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
و نيز بخاطر بياور هنگامي را كه كوه را بر فراز آنها همچون سايباني بلند كرديم، آنچنان كه گمان كردند بر آنها فرود خواهد آمد (و در اين حال از آنها پيمان گرفتيم و گفتيم) آنچه را به شما (از احكام و دستورات) دادهايم با قدرت (و جديت) بگيريد و آنچه را در آن است به ياد داشته باشيد (و عمل كنيد) تا پرهيزگار شويد. (سوره اعراف 7/171)
برای لحظه ای فکر کنید، که آنها "مخالفت کردیم" بگویند. آیا از چنین کسانی می توان قول گرفت؟ در صورتی که خداوند می فرماید، "از شما پیمان گرفتیم".
در قسمت پایانی آیه چنین می گوید، "در صورتی که به دلیل نافرمانی مهر گوساله به دلهایتان نفوذ کرد. بگو چه فرمان بدي ايمان شما به شما ميدهد اگر ايمان داريد!" برای کسانی که می گویند "شنیدیم و مخالفت کردیم"، نمی توان چنین لفظی به کار برد.
هنگامی که به کلمات معنی می دهیم باید خیلی دقت داشته باشیم. وقتی می خواهیم (سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا) را معنی کنیم باید به "عََصَيْنَا" دقت داشته باشیم. (العصا) به معنی عصا (چوب دستی) می باشد. اما (عصی) محکم گرفتن آنگونه که معمولا عصا را می گیریم و یا مانند زدن عصا به زمین.
اسماعی، به نقل از برخی بصره ای ها چنین می گوید: به این دلیل عصا، عصا گفته می شود که، انگشتان دست دور آن گرفته می شود. ازنظر ابو عبید، ریشه معنی عصا، گرد هم آمدن و به توافق رسیدن است. "عصی" به معنی عصیان کرده و از فرمان سر پیچی کرده و مخالفت کرده نیز می باشد. هر دو این معنی ها در عصا نهفته است. اگر از آن برای کاری استفاده می کنید، به معنی محکم گرفتن. اما اگر برای کوبیدن به سر کسی استفاده می کنید، به معنی عصیان می باشد.
به همین دلیل (سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا)، به معنی "شنیدیم و محکم گرفتیم"، و همچنین به معنای "شنیدیم و مخالفت کردیم" می تواند باشد. انسانهای بد خواه این طور واژه ها را انتخاب می کنند که به هر سمتی بتوان سوق داد. به این نحوه استفاده از کلمات جناس گفته می شود. (سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا)، در سوره نساء آیه 46 به این شکل استفاده شده است. به این دلیل در آن آیه یهودیان به جای (سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا)، به کار بردن (سمعنا و اطعنا) = "شنیدیم و اطاعت کردیم" را بهتر می دانند. "بهترین" چند درجه بالاتر از "بهتر" می باشد. پس می توان گفت که یهودیان (سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا)، را به کار ببرند بهتر است؛ اما از طرف دیگر چون می توان به معنای "شنیدیم و مخالفت کردیم" نیز به کار برد، خداوند به کار بردن جمله دوم را توصیه می کند.
در تورات راجع به این موضوع چنین گفته شده:
موسی رفت و تمام فرمایشات رب را به مردم تعریف کرد. و مردم فریاد زدند رب هرچه که فرموده اجرا خواهیم کرد.
موسی تمام فرمایشات رب را نوشت.
3. مُشه (موسی) آمده براي آن قوم تمام سخنان خداوند و تمام آن احكام را تعريف كرده بود. همه‌ي آن قوم يك صدا جواب داده گفتند: تمام سخناني را كه خداوند گفته است انجام خواهيم داد.
4. مُشه (موسی) تمام سخنان خداوند را نوشت و بامدادان سحرخيزي نموده، قربانگاهي در دامنه‌ي آن كوه و دوازده سكو برابر دوازده سبط‌هاي ييسرائل (اسرائیل) بنا كرد.
5. نوجوانان (نخست‌زاده‌هاي) ييسرائل (اسرائیل) را فرستاد و آنها براي خداوند قرباني‌هاي سوختني تقديم كردند و گاوهايي به عنوان ذبح سلامتی ذبح كردند.
6. مُشه (موسی) نصف آن خون را گرفته در ظرف‌هايي قرار داد و نصف (ديگر) آن خون را بر قربانگاه پاشيد.
7. پيمان‌نامه را گرفت و در حضور آن قوم خواند. آنها گفتند، هرآنچه را كه خداوند گفته است انجام داده و اطاعت خواهيم كرد. (تورات، ميشپاطيم-فصل بيست و چهارم)
مطالب تورات با مطالب قرآن مطابقت دارد. از این بحث به چنین نتیجه می رسیم که برای تفسیر قرآن، می توانیم از کتب آسمانی دیگر استفاده کنیم.
