اشتباه در ترجمه آیه 127 سوره نسا
کاربران ما می دانند که در مباحث با عنوان " یکی دیگر از اشتباهات در ترجمه قرآن " ننمونه از اشتباهات در فهم آیات قرآنی را می آوریم تا مردم اطلاعات صحیح را کسب کنند. بحث بعدی ما در باره حق یتیم است.
در آیه 127 سوره نسا چنین آمده:
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاء قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا
از تو درباره زنان سؤ ال ميكنند، بگو خداوند در اين زمينه به شما پاسخ ميدهد و آنچه در قرآن درباره يتيمان زنان كه حقوق آنها را به آنها نميدهيد و ميخواهيد با آنها ازدواج كنيد و همچنين درباره كودكان ناتوان براي شما بيان شده است با يتيمان به عدالت رفتار كنيد و آنچه از نيكيها انجام ميدهيد خداوند از آن آگاه است.
یعنی در آیه در باره یتیمانی که زنان دارند صحبت می شود و اینجا يَتَامَى النِّسَاء مضاف و مضاف الیه می باشد، نه صفت و موصوف. اما سه نمونه از ترجمه های این آیه را بیاوریم تا خودتان فرق را ببنید:
فولادوند: و در باره آنان راى تو را مىپرسند بگو خدا در باره آنان به شما فتوا مىدهد و [نيز] در باره آنچه در قرآن بر شما تلاوت مىشود در مورد زنان يتيمى كه حق مقرر آنان را به ايشان نمىدهيد و تمايل به ازدواج با آنان داريد و [در باره] كودكان ناتوان و اينكه با يتيمان [چگونه] به داد رفتار كنيد [پاسخگر شماست] و هر كار نيكى انجام دهيد قطعا خدا به آن داناست
مکارم: از تو درباره زنان سؤ ال ميكنند، بگو خداوند در اين زمينه به شما پاسخ ميدهد و آنچه در قرآن درباره زنان يتيمي كه حقوق آنها را به آنها نميدهيد و ميخواهيد با آنها ازدواج كنيد و همچنين درباره كودكان صغير و ناتوان براي شما بيان شده است (قسمتي از سفارشهاي خداوند در اين زمينه ميباشد، و نيز به شما سفارش ميكند كه) با يتيمان به عدالت رفتار كنيد و آنچه از نيكيها انجام ميدهيد خداوند از آن آگاه است (و به شما پاداش مناسب ميدهد).
خرمشاهی: و از تو درباره زنان نظرخواهى مىكنند، بگو خداوند درباره آنان فتوا مىدهد -و نيز در آنچه از كتاب بر شما خوانده مىشود، آمده استكه [حكم او] درباره دختران يتيمى كه حق مقرر آنان را نمىپردازيد، و ميل به ازدواج با آنان نداريد و نيز كودكان مستضعف [يتيم و محروم] اين است كه در حق يتيمان به عدل و انصاف بكوشيد و هر خيرى كه انجام دهيد خداوند از آن آگاه است
اما اشکالات:
1. همان طوری که گفتیم در آیه يَتَامَى النِّسَاء مضاف و مضاف الیه می باشد و نه صفت و موصوف، لذا ترجمه اشتباه است؛
2. نساء یعنی زنان یتیم نمی شوند، آنانی که یتیم محسوب می شوند، کودکان نابالغ هستند، نه زنان. نساء یعنی زنان افراد بالغ و رشید هستند، نه صرفا به دختران. به دختران بالغ در زبان عربی فتة می گویند.
3. در ترجمه خرمشاهی اصلا به جای زنان دختران نوشته که خلاف آیه می باشد. دختران در زبان عربی بنات هستند، نه نساء
4. صیاق آیه خلاف ترجمه های رایج است.
5. آیه برای جلوگیری ظلم علیه یتیمان است، نه در باره ازدواج با دختران یتیم. قرآن یادآوری می کنید که نباید بچه های آن زنی که شما قصد ازدواج دارید، مورد ظلم قرار بگیرند.
به نام خداوند مهرگستر خیلی مهربان
“وَیَسْتَفْتُونَکَ فِی النِّسَاء قُلِ اللّهُ یُفْتِیکُمْ فِیهِنَّ وَمَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ فِی یَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِی لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا کُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنکِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْیَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِهِ عَلِیمًا37نساء”
“هم می خواهندت پاسخ پرسش در زنان بگو خداوند پاسخ پرسش می دهدتان درشان هم چه خوانده می شود برتان در نوشتار در بی پدران زنان کسانی نباشد می دهیدشان چه نوشته شد تا برایشان هم عاشقید که آمیزش درآوریدشان هم گشته خواهند سست شوند از زاده ها هم که برپا می دارید برای بی پدران به سهم هم چه انجام می دهید از نیکویی باز چون خداوند بود بهش خیلی دانایی 37زنان”
ببینید این اگر کمی دوپهلویی دارد هر دو پهلویش سازنده است
یک “اللاتی ” به دنباله اش “توتونهن” که همش به نساء می رسد برای ماده است نه نر
دو آغازش آمد “یتامی النساء اللاتی” پسش “والمستضعفین من الولدان” چینشش به دید من این است که آغازی می رساند “زنان بی پدر کسانی” نه”دختران بی پدر کسانی “دو پسش “هم گشته خواهند سست شوند از زاده ها” شاید خواستید کودکان را بگویید همسرشان نگیریم باز اینجا نساء آمد هم که پیشتر خداوند گفت”حتی یبلغ النکاح”نشانه یا آیه سه چهار همین جداگشته سوره است که زمان آمیزششان فرابرسد نه خردسال را به همسری بدهید پس یتیم می شود بی پدر چه بزرگسال چه خردسال نمی دانم چه اندازه رسا گفتم پناه بر خداوند داناکنندهء همه