ترس از مرگ
سؤال: من از مرگ می ترسم، اما قبلا نمی ترسیدم. ترس از مرگ گناه است؟
جواب: انسان به این سبب از مرگ می ترسد:
- فکر می کند مرگ سخت و دردآور است؛
- با مردن مال و مقام خودرا از دست می دهد؛
- چون نمی داند چگونه می میرد و عاقبت گناهان وی چه می شود ؛
مرگ یک جریان سخت است. ترسیدن از آن معمولی است. اما ترسیدن از حادثه های بعد از مرگ به مسلمان مناسب نیست. در قرآن آمده است:
كساني كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را بر پا داشتند و زكات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است، و نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين مي شوند. (بقره 277).
كساني كه گفتند پروردگار ما الله است، سپس استقامت به خرج دادند نه ترسي براي آنهاست و نه غمي دارند. (احقاف 13).
مردن سخت است. در حدیث آمده است که رسول الله صلی الله علیه و سلم قبل از مرگش به ام المؤمنین عایشه رضي الله عنها فرمودند: من آن زهری که خورده بودم الآن درد می کند و حس می کنم رگ های قلبم کنده می شود.
وقتی که پیامبر این طور درد می کشد معلوم می شود مرگ سخت است. اما باید تلاش کنیم بعد از مرگ راحت باشیم.
“اي كساني كه ايمان آورده ايد! آنچنان كه حق تقوی و پرهيزكاری است، از خدا بپرهيزيد! و از دنيا نرويد، مگر اينكه مسلمان باشيد! (بايد گوهر ايمان را تا پايان عمر حفظ كنيد!)” (آل عمران 102).
ابراهيم و يعقوب فرزندان خود را (در بازپسين لحظات عمر) به اين آئين وصيت كردند (و هر كدام به فرزندان خويش گفتند) فرزندان من! خداوند اين آئين پاك را براي شما برگزيده است و شما جز به آئين اسلام (تسليم در برابر فرمان خدا) نميريد. (بقره 132).
دعای آخر باید این طوری باشد:
پروردگارا! بخش (عظيمي) از حكومت به من بخشيدي و مرا از علم تعبير خوابها آگاه ساختي، توئي آفريننده آسمانها و زمين، و تو سرپرست من در دنيا و آخرت هستي، مرا مسلمان بميران. و به صالحان ملحق فرما! (یوسف 101).
تنها ايراد تو، به ما اين است كه ما به آيات پروردگار خويش – هنگامي كه براي ما آمد – ايمان آورده ايم، بار الها! پيمانه صبر (و استقامت) را تا آخر بر ما بريز و ما را مسلمان بميران (و تا پايان عمر با اخلاص و ايمان بدار). (اعراف 126).
برای نترسیدن از مرگ، قرآن را با تدبر بخوانید، معانی آن را بفهمید، از گناهان تان توبه کنید. خدا بخشنده است.
باسلام
بله من نیز از مرگ میترسم اما از حوادث پس از آن اما آیا انسان میتواند که خیالش از ایمانش راحت باشد و خود در زمره افراد معرفی شده در آیات فوق بداند؟