برخی آدمها هستند که هر روز در تمام کارهای خود به نام خدا قسم می خورند تا طرف به آنها باور کند. آیا نظر اسلام در این مورد چیست؟
پاسخ:
شایسته نیست که انسان برای امور جزئی و روزمره زندگی خود قسم بخورد. انسان باید آنچنان زندگی کند که با یک کلامش مردم به او اعتماد کنند و به او باور نمایند. یکی از علماء می گوید:
“گفتی باور کردم، تکرار کردی شک کردم. وقتی که قسم خوردی دانستم که دروغ است”
متاسفانه امروزه میان مسلمانان موارد زیادی می بینیم که خدا را پوشش رسیدن به باطل قرار می دهند، به اسم دین، دنبال دنیا هستند و بقول معروف به نام حق به دنبال رسیدن به باطل هستند.
اما آنان که در هر کارهای جزئی سوگند می خورند خدای متعال در کتاب خود به آنها می فرماید:
و لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (بقره 224)
“و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد، تا [بدين بهانه] از نيكوكارى و پرهيزگارى و سازش دادن ميان مردم [باز ايستيد]، و خدا شنواى داناست”
روایتی از رسول خدا وارد شده است که می فرماید: ” مبادا از نام خدا برای رسیدن به دنیا استفاده کنید. مبادا خدا را پلی برای رسیدن به هوس های دنیوی خودت قرار دهید”
بنابراین قسم یاد کردن جز در مواردى كه هدف مهمى در كار باشد کار خوبى نیست، اما در کارهای خیلی مهم مثلا شهادت در قضاوت و دادگاه اشکالی ندارد.
