مسأله نماز خواندن متعلق تنها به امت اسلام نیست

 می گویید منابع دیگر زمانی ارزش دارند که منافاتی با قران نداشته باشند، سوال مطرح می شود که درسنت تعداد رکعات نماز و چگونگی نماز و تشهد و … بیان شده اما در قران خبری از اعمال نیست بفرمایید که این اعمال را چگونه با قران مطابقت می دهید ؟

جواب:

مسأله نماز خواندن متعلق تنها به امت اسلام نیست و امتهای قبلی هم نماز را عینا به این نحو می خواندند و چون در سیره متشرعه این سنت بوده خداوند جزئیات آنرا مطرح نکرده است. یعنی نماز و وضو، روزه در شریعت همه انبیای الهی بوده و صرفاً منحصر به شریعت اسلام نیست.

بله، یگانه منبع دین اسلام  قرآن کریم می باشد. خداوند متعال برای هدایت بشر به همراه انبیاء کتابهایی (را که منبع شریعت می باشد) فرستاده است. قران کریم در این مورد می فرماید:

وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَکَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ* وَزَکَرِیَّا وَیَحْیَى وَعِیسَى وَإِلْیَاسَ کُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِینَ* وَإِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَیُونُسَ وَلُوطًا وَکُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِینَ* وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَیْنَاهُمْ وَهَدَیْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ* ذَلِکَ هُدَى اللّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَکُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ* أُوْلَئِکَ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّهَ فَإِن یَکْفُرْ بِهَا هَؤُلاء فَقَدْ وَکَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّیْسُواْ بِهَا بِکَافِرِینَ

و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را هدایت کردیم، و نیز پیش از آن نوح را راه نمودیم و داوود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسى و هارون را که از زاد و رود او بودند، و بدین‏سان نیکوکاران را جزا مى‏دهیم‏ : و نیز زکریا و یحیى و عیسى و الیاس را، که همگى از شایستگان بودند و نیز اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را و همگیشان را بر جهانیان برترى دادیم‏  برخى از پدرانشان و فرزندانشان و برادرانشان را، و آنان را برگزیدیم و به راهى راست هدایت کردیم‏ این هدایت الهى است که هرکس از بندگانش را که بخواهد به آن راه مى‏نماید، و اگر شرک ورزیده بودند، اعمالشان تباه شده بود این هدایت الهى است که هرکس از بندگانش را که بخواهد به آن راه مى‏نماید، و اگر شرک ورزیده بودند، اعمالشان تباه شده بود. (سوره انعام ۶/۸۴-۸۹)