معنی ایمان در قرآن

معنی ایمان در قرآن

سوال: مفهوم کلمه اسلام، و ایمان که در آیه چهارده سوره حجرات آمده است چیست؟

جواب: خداوند در این آیه چنین می فرماید:

َقالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

عربهاي باديه نشين گفتند: ايمان آورده‏ايم، بگو شما ايمان نياورده‏ايد ولي بگوئيد تسلیم شدیم، اما هنوز ايمان وارد قلب شما نشده است و اگر از خدا و رسولش اطاعت كنيد پاداش اعمال شما را به طور كامل می‏دهد، خداوند غفور و رحيم است.

اسلام در این آیه به مفهوم "تسلیم شدن" می باشد. و همچنین ایمان در ادامه آیه به مفهوم، (هنوز به مرحله ای نرسیده اید که بخواهید منافع خود را در راه خدا فدا کنید.)

در سوره فتح راجع به باده نشینان اطلاعات کامل تری وجود دارد.

در ادامه آیه خداوند چنین می فرماید:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ 

 مؤ منان واقعي تنها كساني هستند كه به خدا و رسولش ايمان آورده‏اند، سپس هرگز شك و ترديدي به خود راه نداده، و با اموال و جانهاي خود در راه خدا جهاد كرده‏اند، آنها راستگو يانند.

در این آیه خداوند می فرماید که چه کسانی مومن هستند. جهاد کردن یعنی با هر گونه بی عدالتی و نادرستی مبارزه کردن است. جهاد، تنها به معنای شمشیر کشیدن و کشتن کسی نیست، بلکه جهادی که هر روز می توان انجام داد این است که بدیها و نادرستی های موجود در قلب کسی را کشتن و آشنا کردن او با سعادت دنیوی و اخروی می باشد.

خداوند چنین می فرماید:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ

 مؤ منان تنها كساني هستند كه هر وقت نام خدا برده شود دلهاشان ترسان مي‏گردد، و هنگامي كه آيات او بر آنها خوانده مي‏شود ايمانشان افزون مي‏گردد و تنها بر پروردگارشان توكل دارند.  آنها كه نماز را بر پا مي‏دارند و از آنچه به آنها روزي داده‏ايم انفاق مي‏كنند. مؤ منان حقيقي آنها هستند، براي آنان درجات (فوقالعاده‏اي) نزد پروردگارشان است و براي آنها آمرزش و روزي بينقص و عيب. (سوره انفال 8/2-4)

بسیاری از انسانها که مدعی مومن بودن هستند زمانی که منافعشان دچار خطر می شود، منافع را به ایمان ترجیح می دهند. اما مهمترین اساس مومن واقعی بودن این است که، با نفس خود مجادله کند و ایمان را همیشه به منفعت ترجیح دهد. این  جهاد واقعی است، یعنی مقبله با نفس.

برای به دست آوردن سعادت دنیوی و اخروی باید مومن واقعی بود و همیشه راه راست و ایمان را بر منافع ترجیح داد. این کار مانند سرمایه گذاری می ماند، تا زمانی که صبرو همت برای بدست آوردن سود واقعی را نداشته باشی، مقروض و شکست خورده می شوی. یعنی کسانی که به خاطر ایمان به خدا، منافع خود را فدا می کنند، خداوند پاداش آنها را افزونتر در دنیا و آخرت خواهد داد.