چرا انسان عصیان می کند و عوامل عصیان چیست؟
گاهی به خدا عصیان می نمایم. ولی پس از کمی پشیمان شده توبه می کنم . حتی گریه می کنم. دوباره عصیان می کنم و توبه می کنم. آیا این گناه است؟
یکی از دلائل به شورش شما عدم اعتماد به خداست. مردم بجای این که به خدا خدمت کنند می خواهند که خدا به آنها خدمت کند ئ به این دلیل وقتی که بخواسته هایشان نمی رسند به خدا عصیان می کنند.
انسان باید فراموش نکند که این جهان مکانی است برای امتحان. خدا در قران کریم اینچنین می فرماید:
و قطعاً شما را به چيزى از [قبيلِ] ترس و گرسنگى، و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مىآزماييم و مژده ده شكيبايان را همان کسانی که چون مصیبتی بر آنها وارد شود گویند: همانا ما از آن خداییم ( ملک حقیقی اوییم به ملاک آنکه خلق و حفظ و تدبیر امور و اعدام ما به دست اوست ) و همانا به سوی او باز خواهیم گشت. آنها هستند که بر آنها درودها و رحمتی از جانب پروردگارشان می رسد ، و آنها هستند که رهیافته اند.
(بقره 155-157)
نباید فراموش کنیم که پیامران ما هم در این دنیا مصیبتی زیاد کشیده اند. اجر و پاداش امتحان بزرگ هم بزرگ می شود. انسان مومن اگر معتقد است که پاداش اعمالش بهشت است در این راه چرا به عذاب و عزییت این جهان تحمل نمی کند؟
عوامل عصیان:
سرکشی و طغیانگری در برابر خداوند میتواند از عوامل گوناگونی نشأت گیرد، از جمله:
1. اطاعت از خواهشهای نفسانی: شاید بتوان گفت اصلیترین عامل در نافرمانی خداوند، نفس سرکش و هوس مدار انسان است. در انسانهایی که به جای اطاعت خداوند، به هوای نفس گرایش دارند و از آن پیروی میکنند، شیطان به راحتی نفوذ میکند. بنابراین نقش محوری در عصیان و سرکشی، از آن نفس است. به همین جهت است که در روایات از نفس انسان به عنوان بدترین دشمن او یاد شده است.
خداوند پیروی از هوای نفس را موجب گمراهی و ضلالت میداند، آنجا که میفرماید:
« … بدان که آنها تنها از هوای نفس خود پیروی میکنند و آیا گمراهتر از آن کس که پیروی هوای نفس خویش کرده و هیچ هدایت الهی را نپذیرفته، کسی پیدا میشود؟ مسلما خداوند قوم ستمگر را هدایت نمیکند. (قصص/50.)
