چرا بعضی انسانها سعی می نمایند تا واسطه ای بین خود و خدای متعال قرار دهند؟ مگر خدای متعال به ما نزدیک تر از همه نیست؟
وقتی مردم رابطه خود را با خدا قطع می کنند یعنی هنگامی که برخلاف فطرت خود رفتار می نمایند کسانی یا چیزهای را وسیله قرار می دهند. این رفتار آنها از طرف خداوند متعال در قرآن کریم مورد انتقاد قرار گرفته است:
ما [اين] كتاب را به حق به سوى تو فرود آورديم پس خدا را در حالى كه اعتقاد [خود] را براى او خالصكننده اى عبادت كن. آگاه باشيد آيين پاك از آن خداست و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند [به اين بهانه كه] ما آنها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند نمى پرستيم البته خدا ميان آنان در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند داورى خواهد كرد در قيقت خدا آن كسى را كه دروغپرداز ناسپاس است هدايت نمى كند (زمر 2-3)
این افراد با کنار هم قرار دادن واسطه ای ، گویا مشکل بین خود و خدا را حل می کنند. به عنوان مثال ، اینچنین انسانها فکر می کنند که آنها گناهان بزرگ آنها را می بخشند ، دعا و آرزوهای آنها را برآورده می کنند و سرانجام برای فرار از جهنم به آنها کمک می کنند. این همان شرک واقعی است، ولی مردم از آن آگاه نیستند. برای آنها مهم نیست که خدای متعال در قران کریم چه می فرماید، برای آنها گفته های رهبران مذاهب و روایات مختلف مهمتر از همه چیز می باشد. در سوره یوسف در این مورد می خوانیم:
“و بيشترشان به خدا ايمان نمى آورند جز اينكه [با او چيزى را] شريك مى گيرند” (یوسف 106)
متأسفانه ، كسانی كه خود را مؤمن حساب می کنند، در حقیقت به خدا اعتماد ندارند ، در پشت سایر قدرتها و نیروها قرار می گیرند و برای آنها دعا می كنند و از آنها می خواهند.
