در آیهٔ ششم سورهٔ جاثیه خدای متعال می فرماید:
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (جاثیه: ۶)
“اين آيات الهى است كه به حق بر تو مىخوانيم پس به كدامين سخن بعد از خداوند و آيات او ايمان مى آورند؟”
آیا این آیه به ما فرمان داده است که هیچ حدیثی/سخنی غیر از کلام خدا را باور نکنیم؟ آیا این آیه منکر احادیث است؟
پاسخ:
باید توجه کنیم که کلمهٔ “حدیث” در زبان عربی به معنای “سخن” است. از نظر ما با توجه به این آیه خداوند می فرماید که اگر به کلام خدا ایمان نیاورید، به کدام کلمه قایل هستید. جمله «فبأىّ حدیث…» اشاره به این نکته می باشد که اگر انسان، در پرتو آیات الهى هدایت نشود، دیگر به هدایتى دست نخواهد یافت، چه این که هدایت دیگرى نیست تا از آن بهره مند گردد. البته، منظور از کلمه “حدیث” در این آیه احادیث پیامبر نیست.
متأسفانه برخی از فرقه ها و جریانات با دلیل گرفتن این آیه، احادیث نبوی را انکار می کنند که این هم اشتباه بزرگی است. خدای متعال می فرماید: “وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا” (حشر: ۷)”
” و آنچه که رسول به شما داد، بگیرید و از آنچه که شما را نهی کرد خودداری کنید”.
پس نمی توان تمام احادیث رسول خدا را دور انداخت. همچنین رسول خدا (ص) می فرماید: هر حديثي را به نام ما شنيديد، آن را بر قرآن عرضه كنيد؛ اگر موافق قرآن بود، بپذيريد و اگر مخالف بود، به كنار نهيد”.
