آیا بوسیدن دست “شیخ” جهت آمرزش جایز است؟
ماجرای دست بوسی میان صوفیها که بر ما معلوم است جهت تعبد و یا جهت تبرک می باشد، هرچند که خودشان این را اعتراف نمی کنند. آنان با بوسه کردن دست شیخهای خود از او چیزی می خواهند که خدا به آنان نداده است، البته چنین عمل از نظر دینی جایز نیست و قطعا شرک است. حتی اشخاصی وجود دارند که با نظر کردن عکس شیخشان از دور با او ارطبات می نمایند و در مقابل عکسش سجده می کنند.
در زندگانی رسول خدا (ص) در هیچ جا نمی بینیم که کسی از اصحاب دست پیامبر را بوسیده باشد. در روایات وارد شده که وقتی آن حضرت اصحابش را می دید با آنها مصافحه و معانقه می نمود.
كان أَصْحابُ النَّبي صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ إذا تَلاَقُوْا تَصَافَحُوْا، و إذا قَدِمُوْا مِنْ سَفَرٍ تَعَانَقُوْا” ( اصحاب پيامبر صَلَّى اللَّهِ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ وقتي كه همديگر را ملاقات ميكردند مصافحه می نمودند و هرگاه از سفر برمی گشتند يكديگر را به آغوش میگشيدند) در هیچ جا سخن از دست بوسی نیامده است.
با توجه به روایتی که فوق بدان اشاره نمودیم میتوانیم این حکم را بدست بیاوریم که بوسیدن دست بخاطر امداد طلب کردن از کسی (که آن را صوفی ها می کنند) حرام و شرک است.
و غلاوه بر این نباید فراموش کرد که فقط خدای متعال است که انسان را می بخشد نه کسی دیگر. خدای متعال در قران کریم ما را به سوی خود برای آمرزش گناهانمان دعوت می نماید:
“وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ” -اى مؤمنان همگى به درگاه خدا توبه كنيد اميد كه رستگار شويد (نور 31)
“وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ”-و اوست كسى كه توبه را از بندگان خود مى پذيرد و از گناهان درمى گذرد و آنچه مى كنيد مى داند (شوری 25)
“یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ” -اى كسانى كه ايمان آورده ايد به درگاه خدا توبه اى راستين كنيد اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد در آن روز خدا پيامبر [خود] و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند خوار نمى گرداند نورشان از پيشاپيش آنان و سمت راستشان روان است مى گويند پروردگارا نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى كه تو بر هر چيز توانايى- (تحریم 8)
“أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ” –چرا به درگاه خدا توبه نمى كنند و از وى آمرزش نمى خواهند و خدا آمرزنده مهربان است (مائده 74)