خداوند متعال در قرآن چنین فرموده است که از گناهان فقط شرک را نمی بخشد و در این باره چنین می فرماید: خداوند (هرگز) شرک را نمی بخشد! و پایینتر از آن را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) می بخشد، و آن کس که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است. (سوره نساء ۴/۴۸)
خداوند متعال در این آیه به طور واضح بیان کرده که گناه هرکسی را که بخواهد می بخشد. وکسانی هم که بخشیده نمی شوند به اندازه گناهی که انجام داده اند مجازات می شوند.
تجاوز کردن به حق کسی حق الناس است و از گناهان بزرگ محسوب می شود. خداوند همان طور که بیان کرده تمام گناهان هر که را که بخواهد می بخشد، پس در نتیجه حق الناس را هم می بخشد. از طرفی هم خداوند حق شخص مظلوم واقع شده را هم ضایع نکرده و او را راضی می کند. از طرفی هم جواب این سوال که فردی که خدا او را بخشیده ولی آن فرد حق کسی را ضایع کرده باشد، چه خواهد شد را با این حدیث پاسخ می دهیم.
هر که حق کسی را خورده باشد، باید بلافاصله از آن شخص حلالیت بخواهد. چون در روز قیامت نه دینار و نه درهم کارساز است. در این صورت کسی که حق خورده باشد ثواب ها و خوبی هایش به آن شخص که حقش خورده شده، منتقل می شود. اگر حق خورده ثوابی نداشته باشد، گناهان فردی که حقش خورده شده به او منتقل می شود.
به طور کلی وظیفه ی هر مسلمان است که حق کسی را ضایع نکند. اگر مرتکب چنین گناهی شد، باید استغفار کرده و حلالیت بطلبد. باید سعی کرد که جزء افرادی باشیم که در قیامت مورد بخشش الهی قرار می گیرند.
