برای پا سخ به این سوال اول غیبت را با ید تعریف بکنیم
غیبت: آن است که درباره فرد با ایمان چیزی گفته شود که ایشان دوست ندارد گفته شود و دیگران از آن آگاه شود . بنابر این فاش کردن اسرار و عیوب مردم غیبت میباشد . وغیبت هم در قرآن کریم حرام و از گناهان کبیره شمرده شده هست . خداوند جل جلاله در باره غیبت چنین میفرماید (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌاي مؤمنان از بسياري از گمانها پرهيز كنيد، چرا كه بعضي از گمانها گناه است، و [در كار ديگران] تجسس مكنيد، و بعضي از شما از بعضي ديگر غيبت نكند، آيا هيچ كدام از شما خوش دارد كه گوشت برادر مرده‌اش را بخورد، كه از آن تنفر داريد، و از خداوند پروا كنيد كه بي‌گمان خداوند توبه‌پذير مهربان است) سوره حجرات آیه 12
از ابو هریره رضی الله تعالی عنه روایت هست از رسول خدا صلی الله علیه وسلم در باره غیبت پرسان کرده شد ایشان چنین فرمودند: غیبت آن است که دربارة فرد با ایمان .
چیزی گفته شود که ایشان دوست ندارد گفته شود و دیگران از آن آگاه گردند
از حضرت پرسیدند: حتى اگر چیزی که پشت سرش گفته میشود، راست باشد؟ فرمود: اگر چیزی را که می‌گویی در او باشد، غیبتش را کرده‌ای و گرنه، به او تهمت زده‌ای .ابو داود ادب 40, ترمزی بر23.
