آیا دعای معروف “خدایا، از تو به تو پناه می برم..” صحت دارد؟

آری، در روایات وارد  شده است که رسول خدا (ص) این دعا را می خواند. متن  کامل دعا این است:

“اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَأَعُوذُ بِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ” (رواه/احمد و ترمذی)

(پروردگارا!من از غضب تو به رضای تو، و از عذاب تو به عفو تو، و از تو ( از عذاب تو) نیز به تو ( یعنی به پناه تو) پناه می برم ، حمد و ثنا بر تو حدّی ندارد حمد و ثنا به گونه ای است که خودت خویش را توصیف کرده ای)

البته کسی دیگر جزء خدا ندارد که ما را از عذاب خدا نجات دهد و  نام این نجات “عفو” خدا می باشد.

امیدواری به رحمت خداوند به نفس بشری ثابت می کند که به حقیقت ، نفس انسان احتیاج دائمی به خداوند  دارد، و امکان ندارد که نفس انسان از رحمت و کرم و فضل و توفیق خدا بی نیاز شود.

کوتاهی و سهل انگاری در امید به خدا جایز است ، و نیز مداومت کردن بر گناه و نافرمانی به امید رحمت خداوند مذموم و نکوهیده است، پس رجاء و اُمید صحیح و پسندیده آن است که امیدواری و رجآء به رحمت خداوند همراه عمل صالح برای خدا باشد.