هدف از وجود محرم با زنان در سفر عبارت از مصؤنیت و حمایت زنان از خطر تعدّی به اوست، بخصوص آن زمانیکه وضع مسافرت ها در آن زمان از اطمینان کامل برخوردار نبود، در آن زمان که کاروان ها در چند روز در شرایط سخت ودشوار بیابان را پیاده طی مینمود ودر شب فضای برخطربه استراحت می پرداختند، ، مسافرت کاروانها با شتر صورت می پذیرفت ودر بسیاری از این مسافرت اموال کاروانها توسط قطع الطریق چور وچپاول وخود کاروانیان یا بقتل میرسید وزنان شان یا مورد تعدی قرار میگرفتند ویا هم به اسارت برده میشدند. واین سفر ها روز های طولانی را در بر میگرفت، واحیانآ احتمال وقوع حوادث سوء درمسیر راه بوقوع می پیوست.
از عدی بن حاتم ( پسر حاتم طائی معروف) روایت است که گفت: در حالی که نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بودم، ناگهان مردی آمد و از فقر و نداری شکایت کرد، سپس دیگری آمد و شکایت از راهزنان برد. سپس ایشان فرمود: “ای عدی، آیا حیره (حیره : آبادی معروفی در مجاورت شهر کوفه است ) را دیده‌ای؟” گفتم: دیدمش. فرمود: “اگر مدتی طولانی زندگی کنی خواهی دید که زن از حیره بار سفر می‌بندد تا آنکه طواف کعبه را انجام می‌دهد و از کسی جزخدا نمی‌ترسد” عدی می‌گوید: “زن کجاوه نشین را دیدم از حیره تا کعبه آمد طواف کرد در حالی که از کسی جز خدا نمی‌ترسید”
در نتیجه اگر راه امن بود و گروهی مورد اعتماد همراهش بودند، برای وی جایز است که بدون داشتن محرم به حج برود هیچ اشکالی ندارد.
