وفق قول خداوند متعال شهدا زنده هستند، آیا شفیع قرار دادن آنها چه حکمی دارد؟
در مذهب شیعه، ائمه به عنوان وسیله و شفیع پذیرفته می شود. آنها و برای رسیدن به خدا توسل می‌جویند. و وقتی که از آنها سوال می شود، “چرا میان خودشان و خدای متعال واسطه ای قرار می دهید؟” آنها می گویند: ائمه ما شهید هستند و علی الخصوص امام علی و امام حسین در پیشگاه خداوند، مقام و منزلت بالاتری دارند و از قرب بیشتری برخوردارند و در محضر خداوند زنده اند. وقتی از آنها مدد می جوییم و چیزی می خواهیم، آنها خواسته های ما را در پیشگاه خداوند مطرح می کنند و از خدا به ما طلب آمرزش می کنند” آیا این ترظ تفکر چقدر صحت دارند؟
جواب:
سیره صحابه نشان می‌دهد که آنان، هم در زمان پیامبر یعنی در حال حيات آن حضرت به او توسل نمی جستند و هم بعد از رحلت آن حضرت او را واسطه قرار ندادند. در کتاب خدا قرآن کریم آمده است که توسل جستن و انجام چنین میانجیگری با هر کسی شرک است.
اما آن آیه ی که در مورد شهدا نازل شده یعنی “شهدا زنده هستند ، ولی شما نمی دانید” گرچه به عنوان سمبل بقصد پاداش و گرچه به معنای واقعی استفاده شود به ما حق نمی دهد که آنها را بعنوان شفاعت کننده قرار دهیم.
خدا از رگ های خونی و بافت های ما به ما نزدیکتر است. دور نگه داشتن وی از خودمان و رفتن به سراغ هر مخلوقی به عنوان شفاعتگر شرک و خیانت به پروردگار می باشد. این تفکری است که در قرآن کریم مورد انتقاد قرار گرفته است.
در آیه 3 سوره زمر در این مورد می فرماید:
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ
آگاه باشيد آيين پاك از آن خداست و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند [به اين بهانه كه] ما آنها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند نمى پرستيم البته خدا ميان آنان در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند داورى خواهد كرد در قيقت خدا آن كسى را كه دروغپرداز ناسپاس است هدايت نمى كند( زمر 3)
از این آیه استفاده می‌شود که طلب استغفار از دیگری، شرک ورزیدن و رقیب تراشیدن برای اوست و منافات با توحید دارد.
