در باره نماز تسبیح که بعنوان نماز چهار رکعتی ادا می نمایند در قران کریم آیه ای وجود ندارد که به آن اشاره داشته باشد. افزون بر این، در مورد نماز تسبیح هیچ دلیل صحیحی وجود ندارد که خود پیامبرآن را خوانده باشد. فقط روایتی در برخی کتب احادث به پیامبر نسبت داده شده است که آن نیز توسط محدثین معروف غیر صحیح شمرده شده است. زیرا حدیثی که در این زمینه آمده است ،حدیث ضعیفی است و بدون حدیث صحیح نباید چنین کاری صورت پذیرد و حدیثی که در این زمینه وجود دارد ، ثابت نیست.
متن حدیثی که پیامبرنماز تسبیح را به عمویش عباس توصیه کرده این است:
“پیامبر خدا (ص) به حضرت عباس (رض) فرموده است : ای عباس ای عمو جان ! آیا به تو هدیه ای بدهم؟ آیا یک چیزی به تو عطا کنم؟ بخششی به شما تقدیم کنم؟ اگر آن را انجام بدهی خداوند از ۱۰ نوع گناه شما چشم پوشی کند : اول تا آخرش، از قدیمی ها و جدیدشان، از غیر عمدی و عمدی آن ها، از صغیره و کبیره ی آن ها، از پنهان و آشکارشان، با ۱۰ خصلت ۴ رکعت نماز بخوانی : در هر رکعتی سوره ی فاتحه سپس سوره ای دیگر بخوان ، در رکعت اول وقتی که آن دو سوره را خواندی و هنوز ایستاده هستی ۱۵ بار بگو : ” سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلا إِلَهَ إِلا اللَّهُ، وَاللَّهُ أَکْبَرُ ” سپس به رکوع برو ، زمانی که در رکوع هستی ۱۰ بار همان ورد را بخوان، سپس سرت را از رکوع بلند کن و ۱۰ مرتبه ی دیگر آن را بخوان، سپس به سجده برو و ۱۰ مرتبه این جمله را در سجده بخوان، سرت را از سجده بلند کن و ۱۰ مرتبه آن را بخوان، سپس به سجده برو و ۱۰ مرتبه دیگر آن را بخوان، سپس سرت را از سجده بلند کن و قبل از آن که به قیام برخیزی ۱۰ مرتبه آن را بخوان، که در مجموع می شود ۷۵ مرتبه در هر رکعتی، به همین صورت عمل کن تا چهار رکعت را تمام می کنی…. اگر توانستی هر روز این کار را انجام بده و اگر نتوانستی هفته ای یک مرتبه آن را بخوان، اگر نتوانستی هر ماه یک بار آن را بخوان، اگر نتوانستی هر سال یک مرتبه آن را بخوان، اگر باز هم نتوانستی، در عمر خود یک مرتبه آن را انجام بده.) صحیح. ۲/ ۳۵۰ )
از آنجا که ازآن فهمیده شده است پیامبر روش نماز را به عمویش عباس آموخته است و جز عباس به کسی دیگر آموخته نیست. این مساله به خودی خود در رمان مورد بحث است. اگر نماز تسبیح از این اهمیت برخوردار است چرا رسول خدا این چنین نماز پر پاداش را از مسلمانان دیگر پنهان کرده و آنان را از این پاداش محروم کرد؟
و بالأخره اگر این توصیه ای از طرف خداوند متعال بود، بی شک پیامبر به طور علنی سخن می گفت، همانطور که قبلاً تمام عبادات را به اصحابش اعلام می کرد.
“يَاأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ” (المائدة، 67).
“ای فرستاده ما،آنچه را از ناحیه پروردگارت بتو نازل شد ابلاغ کن و اگر اینکار رانکنی اصلا پیغام پروردگار را نرسانده ای و خدا تو را از شر مردم حفظ می کند،همانا خدا کافران را هدایت نمی کند”
چنانچه می بینیم درآيه بطور روشن بيان شده است كه خداى تعالى به رسول خود دستور می دهد که پيغام را به بشر ابلاغ نماید و هیچ چیز را از مسلمانان پنهان نکند. هيچ شك و ترديدى نيست كه حضرت محمد (ص) به وظیفه خود عمل نمود و دستورات الاهی را همان طور که نازل شده تبلیغ کرده است.
بنابر این نمازی به نام “نماز تسبیح” با دلیل قطعی از پیامبر به ثبوت نرسیده و شاهد و متابعی ندارد
