احکام در باره طفلی که مرده به دنیا می آید
اگر کسی سقط جنین کند و یا بچه مرده بزاید، حکم این مولود چیست؟ باید برایش جنازه خواند، دفن و کفن کرد؟
جواب: اگر قبل از این که جنین 4 ماه باشد، سقط شود غسل و نماز نمی خواهد. با یک پارچه پیچانده دفن می شود. در این باره بین علما اتفاق نظر است. اما اگر بعد از 4 ماهگی سقط شود، دو دیدگاه وجود دارد.
- اگر جنین زنده بوده و بعد مرد، هم غسل داده شده هم نماز خوانده می شود. طبق دیدگاه حنفی، مالکی، اوزاعی و حسن بصری جنازه این بجه باید شسته شود اما نماز میت ندارد. دلیل آنها حدیث ذیل است: اگر نوزاد گریه کند و یا علامت دیگر زنده بودن را داشته باشد، و بعداً بمیرد، نمازش خوانده می شود و وارث می شود. (ابو داوود، جنائز، 44-45، نسای، جنائز، 26؛ دارمی، فرائض، 47؛)
همان طوری که دیده می شود، شرط نماز خواندن داشتن علامت زنده بودن در نوزاد است.
- فرق نمی کند، نوزاد زنده متولد شد یا مرده، باید غسل داده شده نماز خوانده شود. ملاک نفخ روحی است که بر جنین 4 ماهگی دمیده شده است.
او همان كسي است كه هر چه را آفريد نيكو آفريد، و آغاز آفرينش انسان را از گل قرار داد. سپس نسل او را از عصاره اي از آب ناچيز و بي قدر خلق كرد. بعد اندام او را موزون ساخت و از روح خويش در وي دميد و براي شما گوشها و چشمها و دلها قرار داد، اما كمتر شكر نعمتهاي او را بجاي مي آوريد! (سوره سجده 7-9)؛
با کنار هم گذاشتن آیات دیگر معلوم می شود که به جنین 16 هفتگی روح دمیده شود.
و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم، مادرش او را با زحمت روي زحمت حمل كرد، (و به هنگام بارداري هر روز رنج و ناراحتي تازهاي را متحمل مي شد) و دوران شيرخوارگي او در دو سال پايان مي يابد (آري به او توصيه كردم) كه شكر براي من و براي پدر و مادرت بجا آور كه بازگشت همه شما به سوي من است. (لقمان 14).
ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكي كند، مادرش او را با ناراحتي حمل مي كند، و با ناراحتي بر زمين مي گذارد، و دوران حمل و از شير باز گرفتنش سي ماه است، تا زماني كه به كمال قدرت و رشد برسد، و به چهل سالگي وارد گردد، مي گويد: پروردگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتي را كه به من و پدر و مادرم دادي بجا آورم، و عمل صالحي انجام دهم كه از آن خشنود باشي، و فرزندان مرا صالح كن، من به سوي تو باز مي گردم و توبه مي كنم، و من از مسلمينم. (احقاف 15)؛
دوره شیر دهی 24 ماه است، با زمانی که مادر جنین با روح حمل کرده جمع شود 30 ماه می شود. پس دوره که گفته شد 6 ماه است.
زمان حاملگی کمی بیش از 40 هفته است، یعنی 282 روز است. 6 ماه قمری نصفش 29 روزه است، می شود 177 روز. اگر آن را از 282 کم کنیم می شود 105 روز. اگر آن را بر 7 تقسیم کنیم 15 هفته می شود. بعد از آن هفته 16 می آید. به جنین در ابتدای هفته 16 روح دمیده می شود. در قرآن به جنین بعد از 16 هفته انسان گفته می شود. در نتیجه به همین دلیل همان طوری که در دیدگاه دوم آمده به نوزادی که چه زنده و چه مرده به دنیا آمده، باید هم غسل کرد و هم نماز خواند.
