پاسخ به شبهه تناقض داستان نوح و پسرانش در تورات با قران
قران : پسر نوح جزو غرق شده ها بود
تورات : همه ای پسران نوح سوار بر کشتی شدند ونجات یافتند کدام را باور کنیم ؟
پاسخ:
داستان طوفان نوح در قرآن و تورات هيچ تناقضي با هم ندارند و با مشخص شدن عدم تناقض در اين مورد ، يقين شما به صداقت كلام خدا بيشتر خواهد شد
در ابتدا ! قرآن در دو آيه گفته كه نوح با اهلش نجات داده شدن!؟ كه همان گفته خداوند تورات ميشود:
و نوح را که پیش از این هنگامی ندا داد پس اجابتش كرديم و او و اهلش را از بلاى بزرگ رهانيديم . ونوحا إذ نادى من قبل فاستجبنا له فنجيناه وأهله من الكرب العظيم.(21:76)
و نوح، ما را ندا داد، و چه نيك اجابت كننده بوديم! و او و اهلش را از اندوه بزرگ رهانيديم و نسل او را باقى گذاشتيم .
ولقد نادانا نوح فلنعم المجيبون (75) ونجيناه وأهله مِنَ الْكَرْبِ العظيم (76) وجعلنا ذريته هم الباقِينَ (37:77)
اینهم تناقض نیست چون داستانی دیگر است و برای درک حقیقت ازاین آیه شروع می کنیم که ؛ به نوح گفته میشود ؛ میتواند اهلش را سوار کشتی بکند بجز یکی ازپسرهاش:
تا آنگاه كه امر ما دررسيد و تنور فوران كرد، فرموديم: در آن از هر کدام دو جفت، با اهلت مگر كسى كه قبلا در باره او سخن رفته است و كسانى كه ايمان آورده‌اند، حمل كن! حتى إذا جاء أمرنا وفار التنور قلنا احمل فيها من كل زوجين اثنين وأهلك إلا من سبق عليه القول ومن آمن وما آمن معه إلا قليل ( هود 40 )
اما نوح دلش برای پسرش می سوزد و ميدانست اگر پسرش ايمان بياورد ، خداوند اجازه مي دهد که آن هم سوار کشتی بشود و به آن نصیحت میکند که دست از کفرش بردارد اما قبول نمیکند:
و آن کشتی، آنها را از میان امواجی همچون کوه‌ها حرکت میداد؛ نوح پسرش را که در گوشه‌ای بود صدا زد: «پسرم! همراه ما سوار شو، و با کافران مباش!»
وهي تجري بهم في موج كالجبال ونادى نوح ابنه وكان في معزل يا بني اركب معنا ولا تكن مع الكافرين (11:42)
گفت: «بزودی به کوهی پناه میبرم تا مرا از آب حفظ کند!» گفت: «امروز هیچ نگهداری در برابر امر الله نیست؛ مگر آن کس را که او رحم کند!» در این هنگام، موج در میان آن دو حایل شد؛ و او در زمره غرق شدگان قرار گرفت * قال سآوي إلى جبل يعصمني من الماء قال لا عاصم اليوم من أمر الله إلا من رحم وحال بينهما الموج فكان من المغرقين (11:43)
اما نوح از روي جهالت ، وعده ای که خداوند به او داده بود را یاد آور می کند که چون پسر من از اهل من است پس طبق وعده آن هم باید سوار کشتی بشود حتی اگر ايمان نياورده باشد:
و نوح مالک خود را ندا داد و گفت: «ای مالک ، پسرم از اهل من است، و قطعاً وعده تو راست است و تو بهترين داورانى.» ونادى نوح ربه فقال رب إن ابني من أهلي وإن وعدك الحق وأنت أحكم الحاكمين ( 45)
و چون نوح عهد و وعده خداوند را زیر سوال میبره خداوند حقیقتی را افشا میکند و میگوید این شخص از اهل تو نیست:
فرمود: «اى نوح، او در حقيقت از اهل تو نيست، او عملی غیر صالح است. پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه. من به تو اندرز مى‌دهم كه مبادا از نادانان باشى.» قال يا نوح إنه ليس من أهلك إنه عمل غير صالح فلا تسألن ما ليس لك به علم إني أعظك أن تكون من الجاهلين ( 46)
و این آیه تأییدی بر خیانتکار بودن زن نوح هست:
الله براى كسانى كه كفر ورزيده‌اند، زن نوح و زن لوط را مَثَل آورده هر دو در نكاح دو بنده از بندگان صالح ما بودند و به آنها خيانت كردند ولی در برابر الله نتوانستند كارى کنند و گفته شد: «با داخل شوندگان داخل آتش شويد.» ضرب الله مثلا للذين كفروا إمرأة نوح و إمرأة لوط كانتا تحت عبدين من عبادنا صالحين فخانتاهما فلم يغنيا عنهما من الله شيئا و قيل ادخلا النار مع الداخلين [ تحريم 10 ]
پس هیچکدام از پسران نوح غرق نشدند و هیچ تناقضی در این داستان بین تورات و قرآن نیست
