بر خلاف آنچه تصور می شود مقام ابراهیم سنگ درازا 50 سانتی متری نیست که در چندمتری کعبه محافظت می شود. مقام به معناي جايگاه يا جاهايي براي ايستادن است. از نظر زبان عربی، «مقام» بدل و عبارت «آیات بینات = نشانه‌های روشن» مبدل منه است و نشاندهندۀ مکان‌هایی است که ابراهیم علیه السلام برای عبادت در آن می ایستاده است. آنها؛ عرفات، مزدلفه، منا، کعبه، صفا و مروه هستند. مناسک حج در آن جاها انجام می شود. در طوفان نوح کعبه ویران شد و اماکنی که در آن مناسک حج انجام می شد فراموش شده بود. هنگامی که ابراهیم علیه السلام کعبه را بازسازی کرد، چنین دعا کرد: «… به ما مناسک ما/ جاهای انجام عبادت حج و عمره را نشان بده…». (بقره: 128) و خداوند به او نشان داد. از آنجا که نخستین حج پس از طوفان نوح را او انجام داد، جایگاههای توقف وی برای عبادت مقام ابراهیم نام گرفت. و مردم آن مکان ها را از او یاد گرفتند.
