باسلام واحترامات خاص به استا دان وقف سلیمانه بالخصوص به استاذان وبسایت فارسی دین وفطرت میخواستیم جایگاه زن در قرآن کریم را یاد بگیریم آیا آیات موجود هست در قرآن کریم در باره زنان مثبت ویا منفی بحث کرده باشند؟
متا سفانه در کتب فقه واحادیث زنان ما نند شیطان جلوه داده میشوند که مردان را از راه میکشند در بسیاری از روایات زنان از شیطان هم بد تر جلوه داده میشود ودر کتب فقه نیز برای زنان هیج اهمیتی قایل نمیشوند به طور مثال در کتب فقه گفته میشود که زن باید در حال نافسه وحایضه نباشد شوهرش هر وقتی که از وی همبستر شدن را بخواهد مجبور هست همراهش همبستر شود یعنی زن حق ندارد که اراده شوهرش را رد بکند. آیا زن نفس ندارند که شوهر هر وقت بخواهد مجبور کرده میشود به همبستری
وهمچنان در کتب فقه رفتن زن به سفر بدون اجازه شوهر حتی رفتن به خانه پدرش بدون اجازه آن ممنوع قراره داده شده ونیز در کتب فقه زنان نمیتوانند یک بار به عقد نکاح مرد در آید از وی راضی باشد ویا نباشد وخوش شان بیاید ویا نبیاید نمیتواند بدون اینکه شوهرش اورا طلاق بدهد از شوهر ش جدا شود و مانند این چنین مسائل متعددی هست نمیتوانیم همه آنهارا در ین سوال خود بگنجانیم برای زنان روا دیده میشود از شما استادان وبسایت دین وفطرت خواهش بنده به صفت یک زن مسلمان همین هست که جایگاه زن را از منظر آیات قران کریم تثبیت نموده به وبسایت تان به نشر برسانید.
وعلیکم السلام ورحمت الله وبرکاته خوشحالم که شما به آدرس وبسایت فارسی چنین یک سوالی مطرح نموده اید بلی شما حق به جانب هستید متاسفانه در روایات ودر کتب فقه اعم از اهل تسنن واهل تشیع به حق خانم ها خیلی جفا شده گیست. بسیاری حق وحقوقی را قران کریم برای زنان داده گیست درکتب مذاهب این حق وحقوق زنان از ایشانان سلب شده هست
مسائل متعددی راجع به شأن و مقام زن از قرآن کریم قابل استفاده است که برخی از آنها عبارتاند از:
قرآن کریم چنین می فرماید:
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا[مسلماً خدا برای مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان، و مردان و زنان عبادت پیشه، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شکیبا، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان صدقه دهنده، و مردان و زنان روزه دار، و مردان و زنان حفظ کننده خود از پلیدی های جنسی، و مردان و زنانی که بسیار یاد خدا می کنند، آمرزش و پاداشی بزرگ آماده کرده است (سوره احزاب آیه 35)
مفسران شیعه و سنی راجع به شأن نزول این آیه این داستان را نقل میکنند که روزی ام سلمه نزد پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آمد و گفت: چرا در قرآن کریم راجع به مردان آیاتی آمده، اما نسبت به زنان چیزی وجود ندارد؟
پس از آن بود که خداوند متعال این آیه را نازل کرد[1] و فرمود که زن و مرد در پيشگاه او از نظر قرب و منزلت يکسانند. مهم اين است که از نظر اعتقادي و اخلاقي واجد فضيلت باشند.
اين آيات به خوبي روشن مي‌کند، زن و مرد در کنار يکديگر، همچون دو کفه اي ترازو هستند و خداوند براي هر دو پاداشي يکسان بدون کمترين تفاوت قائل مي‌شود.
گرچه بعضي از افراد گمان مي‌کنند که کفه اي سنگين شخصيت براي مردان است و زنان چندان جايگاهي ندارند! ولي بدون شک هيچگونه فرقي از نظر جنبه‌هاي انساني و مقامات معنوي بين آنها نيست، و اگر تفاوتي هست در نظام جسمي، روحي، … مي‌باشد واين تفاوتها براي ادامه‌ي نظام جامعه‌ي انساني ضروري است و آثار و پيامدهايي در بعضي از قوانين حقوقي زن و مرد ايجاد مي‌کند.
«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
از مرد و زن، هر کس کار شایسته انجام دهد در حالی که مؤمن است، مسلماً او را به زندگی پاک و پاکیزه ای زنده می داریم و پاداششان را بر پایه بهترین عملی که همواره انجام می داده اند، می دهیم( سوره نحل آیه 97)
بر اساس این آیه، ملاک دستیابی به حیات طیبه اموری مانند تفاوت در جنسیت یا نژاد و رتبه اجتماعی نیست، بلکه تنها ملاک راستین، ايمان و عمل صالح است.
اين آيه در حقيقت بيان مي‌کند که کساني که براي زن مقامي پايين‌تر از مقام انساني مرد قائل بودند ثابت مي‌کند که اسلام دينی مردمحور نيست. بلکه اگر در مسير صحيح الهي قدم بردارند هر دو به طور يکسان از حيات طيبه برخوردار خواهند شد و از اجر مساوي در پيشگاه الهي بهره مند خواهند شد.
يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ»
اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست بى ترديد خداوند داناى آگاه است ( سوره حجرات آیه 13)
در اين آيه کريمه نيز زنان و مردان هم رديف يکديگر قرار داده شده، و خداوند سبحان از نظر پاداش فرقي بين آنها نگذاشته است. بلکه قلم قرمز بر تمام امتيازات ظاهري و مادي کشيده و اصالت و واقعيت را به مسأله تقوا و پرهيزکاري مي‌دهد.
اين آيات بيانگر اين حقيقتند که زن و مرد در ماهيت انساني و بدون در نظر گرفتن سنخيت و جنس مشترکند. يعني همانطور که مردان از استعدادهاي متنوع برخوردارند و طبعاً مي‌توانند اين استعدادها را به فعليت برسانند، زنان نيز بدون هيچ کاستي داراي اين استعدادها هستند و مي‌توانند اين استعدادها را به فعليت رسانند.
به عبارت ديگر، زن و مرد در فطرت خداشناسي، کسب معرفت، رسيدن به قرب الهي و ديگر استعدادها، همسانند و قابليت اين را دارند که به کمال و درجه‌ي نهايي انسانيت دست یابند.
برای معلومات بیشتر در باره حق جدا شدن زن از شوهرش درقران کریم لطفا به پیوند ذیل مراجعت بفرمائید
[1] شیخ طوسی، التبیان، ج8، ص342، ابن ابی حاتم رازی، تفسیر القرآن العظیم، ج9، ص3133.
