سلام علیکم.
شوهرم وقتی که مست بود طلاقم داد ، حکم این طلاق چیست؟
علیکم سلام.
طلاق سکران (انسان مست) واقع نمی شود. زیرا انسان مست که نمی داند چه چیزی بر زبانش جاری می کند قطعا قصد و نیتی صحیح نیز ندارد. و قرآن کریم طلاق دادن را با کلمه عزم ابراز کرد.
“وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (بقره، 227)” و اگر عزم طلاق نمودند خدا (به گفتار و کردارشان) شنوا و داناست” و عزم فقط می تواند با اراده ای قوی تحقق یابد.
بعضی ها معتقد هستند که اگر مردی به خانم خود سه بار “طلاقت را دادم” بگوید طلاقش واقع می شود و بعد از این جریان شوهر حق ندارد با خانمش مقاربت جنسی نماید. البته این چنین بدعتها مساله خانوادگی را به مشکلات انداخته و متأسفانه در اغلب موارد،این اشتباه خانواده ها را نابود می کند. طلاق چیزی نیست که در چند دقیقه اتفاق بیفتد. به هرحال مرد چه دلیل موجهی برای طلاق داشته باشد و چه دلیل موجهی نداشته باشد باید بداند چه چیزی بر زبانش جاری می کند.
خدای متعال می فرماید: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ. وَاتَّقُوا اللَّـهَ رَ‌بَّكُمْ لَا تُخْرِ‌جُوهُنَّ مِن بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُ‌جْنَ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ. وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ. وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّـهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ. لَا تَدْرِ‌ي لَعَلَّ اللَّـهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرً‌ا. (طلاق، 1-3)
“اي پيامبر! هر زمان خواستيد زنان را طلاق دهيد در زمان عده طلاق گوئيد (زماني كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزديكي نكرده باشند) و حساب عده را نگه داريد، و از خدائي كه پروردگار شما است به پرهيزيد، نه شما آنها را از خانه هايشان بيرون كنيد، و نه آنها (در دوران عده) بيرون روند، مگر اينكه كار زشت آشكاري انجام دهند، اين حدود الهي است، و هر كس از حدود الهي تجاوز كند به خويشتن ستم كرده، تو نميداني شايد خداوند بعد از اين، وضع تازه (و وسيله اصلاحي) فراهم كند”
علاوه بر این خدای متعال در باره سکران یعنی انسان مست در کتاب خود می فرماید:
“یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُکَارَی حَتَّیَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ ..” (نساء 43)
“ای کسانی که ایمان آوردهاید! در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، تا زمانی که بدانید چه می‌گویید”
این آیه نشان می دهد که خداوند گفته انسان مست را معتبر نمی داند، زیرا آنچه را می گوید درک نمی کند، لذا نماز و سایر عباداتش بخاطر فقدان عقل باطل است، بنابراین بطلان سخنانش نیز محرز است.
خلاصه کلام، مردی که مشروبی مست آور بقصد سرخوشی و مستی خورده باشد و چون به اراده خودش به مستی اقدام کرده و خود سبب فساد و تباهی عقل خویش را فراهم آورده است طلاق چنین اشخاص لغو و بیهوده است و اعتبار ندارد و صحیح نیست.
برای اطلاع بیشتر به لینک زیر مراجعه نمایید:
