سلام علیکم استاد
در آیه 3 سوره نور می فرماید که “مرد زناکار جز با زن زناکار يا مشرک ازدواج نمىکند؛ و زن زناکار را، جز مرد زناکار يا مشرک، به ازدواج خود درنمىآورد؛ و اين کار بر مؤمنان حرام شده است”. چكونه از اين ايه به عنوان دليل مجاز نبودن ازدواج با مرد و یا زن زنا كار استفاده مى شود؟ چون بعضی لز مردان قبل ازدواج زنا کرده اند. آیا ازدواج آنها با زنان پاکدامن حرام است؟ یا اینجا چیزی هست که ما نمی فهمیم؟
پاسخ:
علیک السلام و رحمت الله و برکاته
خداوند متعال در کتاب خود می فرمايد:”الزَّانِي لَا يَنكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ” (نور 3).
يعني: مرد زناکار جز با زن زناکار يا مشرک ازدواج نمىکند؛ و زن زناکار را، جز مرد زناکار يا مشرک، به ازدواج خود درنمىآورد؛ و اين کار بر مؤمنان حرام شده است.
وفق دستور این آیه ازدواج با زن و مرد زناکار صحيح نيست و لذا نکاح زن زناکار بمانند عدم انعقاد نکاحش هست، و اين به طور صريح بر حرام بودن ازدواج با زن زناكار دلالت مينمايد. مگر اينكه توبه نمايد. و همچنين ازدواج با مرد زناكار حرام ميباشد مگر اينكه توبه نمايد، زيرا نزديكی و همراهي زن و شوهر از مهمترين نزديكي و آميختنها ميباشد. چون توبه کردن از زنا شرط است. چنانچه در آیه دیگر می خوانیم: ” وَلاَ تَنْكِحُواْ الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ : و با زنان مشرک تا ايمان نياوردهاند، ازدواج نکنيد” (بقره 221) بنابر این چنانچه زن مشرک بعد از توبه کردن ازدواج کردن با وی حلال می شود، همچنین زن و مرد زناکار بعد از توبه کردن ازدواج با آنها جایز می شود.
