در باره وحی و شیاطین
در قرآن کریم در باره وحی چنین آمده است:
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ [1]
و هيچ بشرى را نرسد كه خداوند با او سخن گويد مگر از راه وحى، يا از پشت پردهاى، يا فرشتهاى بفرستد و آنچه مىخواهد به اذن خويش وحى كند كه او بلندمرتبه فرزانه است
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا . إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا . لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا .
عالم الغيب او است، و هيچكس را بر اسرار غيبش آگاه نميسازد، مگر رسولاني كه آنها را برگزيده است و مراقبيني از پيش رو و پشت سر براي آنها قرار ميدهد. تا بداند پيامبرانش رسالتهاي پروردگارشان را ابلاغ كردهاند، و او به آنچه نزد آنها است احاطه دارد، و هر چيزي را احصا كرده است [2]
امکان دارد که شیطان به سراغ پیامبر خدا هم می بیاید. خداوند در این باره چنین می فرماید:
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ .
و پيش از تو هيچ رسول يا نبى نفرستاديم مگر آنكه چون قرائت [وحى را] آغاز كرد، شيطان در خواندن او اخلال مىكرد، آنگاه خداوند اثر القاى شيطان را مىزدايد، و سپس آيات خويش را استوار مىدارد و خداوند داناى فرزانه است[3]
وان كَادُواْ لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ لِتفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ وَإِذًا لاَّتَّخَذُوكَ خَلِيلًا* وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا
و چيزى نمانده بود كه تو را از آنچه به سوى تو وحى كردهايم گمراه كنند تا غير از آن را بر ما ببندى و در آن صورت تو را به دوستى خود بگيرند* إِو اگر تو را استوار نمىداشتيم قطعا نزديك بود كمى به سوى آنان متمايل شوى [4]
در برخی تفاسیر از انس ابن مالک راجع به نازل شدن سوره انعام روایت شده است: "پیامبر (ص) چنین فرمودند: هیچ سوره ای به جز انعام یکجا به من نازل نشد. در هیچ سوره ای به اندازه انعام شیاطین دور من جمع نشده بودند. این سوره به همراه جبرائیل و پنجاه هزار فرشتۀ دیگر به من فرستاده شد. آن را در شور شعف یک عروسی بر من نازل کردند."
برای اینکه پیامبر مطمئن شود چیزی که به او نازل می شود کلام خداست و درسخنانی که می گوید وسوسۀ شیطان وجود ندارد، خداوند متعال در هنگام نزول وحی فرشتگان را دور پیامبر جمع می کرد.
