شیعه‌گری یک پدیده تازه در جامعه اسلامی است که به دلیل رویدادها و تحولات سیاسی و اجتماعی خاصی به وجود آمده و منجر به شکل‌گیری تفکر و مذهب خاصی در بخشی از آن بدن بزرگ شده است، و سپس آن بخش به تدریج گسترش یافته است.
شیعه یکی از فرق اسلامی است که ویژگی‌های آن ظاهر شد و از دیگر فرق به اندازه‌ای تمایز پیدا کرد که از قرآن کریم و روش آن دور است، و این ویژگی را با دیگر طوایف اسلامی که از کتاب خداوند دور هستند، مشترک دارد.
واژه «شیعه» و «شیعه‌گری» در زمان حیات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم وجود نداشت. علماي شيعه عدم وجود اين واژه را با اين توجيه که «تولد نام‌ها و اصطلاحات یک چیز است و پیدایش محتوا و واقعیت جهت‌گیری و طرح یک چیز دیگر، بنابراین اگر واژه (شیعه) در زبان رایج در زمان حیات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم یا بعد از وفات ایشان وجود نداشته باشد، این به معنی آن نیست که طرح و جهت‌گیری شیعه وجود نداشته است» توجیه می‌کنند.
برخی از علماي شيعه ادعا می‌کنند که اصطلاح شیعه حتی در زمان حیات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز وجود داشته است، به استناد به نقل‌ها و روایت‌هایی که به آن‌ها استناد می‌کنند، اما آن‌ها پاسخی نمی‌دهند که چگونه ممکن است شیعه‌گری علی بن ابی‌طالب در حالی که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم از او سزاوارتر به پیروی بود، وجود داشته باشد.
