سلام علیکم “هیئت مركز تحقیقاتی وقف سلیمانیه” و جناب آقای عبد العزیز باییندر.
با یک آتئیست (خداناباور ) مناظره کرده بودم. می خواست به من اثبات کند که قران کلام خدا نیست و در قران اشتباهات و تناقضات وجود دارد. مثل دلیل به این دو آیه اشاره کرد که در یکی از آنها واژه “صابئون” دیگری “صابئین” آمده است. در حالی که هر دو آیه شبیه یکدیگر است و هر دو یک معنا دارند، قرآن اگر مال خداست پس نباید اینچنین اشتباهات گرامری داشته باشد.
نظر جنابعالی به این انتقادات چیست؟
پاسخ:
آیات مورد نظر اینچنین است. یکی در سوره حج آیه 17:
“إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ الصَّابِئينَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلىَ كل شىءٍ شهيدٌ” مسلّماً كسانى كه ايمان آورده اند، و يهود و صابئان [ستاره پرستان] و نصارى و مجوس و مشركان، خداوند در ميان آنان روز قيامت داورى مى كند (و حق را از باطل جدا مى سازد) خداوند بر هر چيز گواه (و از همه چيز آگاه) است
آیه دیگری در سوره مائده آیه 69 است:
“إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ الصَّابِئونَ وَ النَّصَارَى مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يحزَنُونَ” آن ها كه ايمان آورده اند، و يهود و صابئان و مسيحيان، هر گاه به خداوند يگانه و روز جزا، ايمان بياورند، و عمل صالح انجام دهند، نه ترسى بر آنهاست، و نه غمگين خواهند شد.
در این دو آیه هیچ اشتباهی وجود ندارد. علی وجه العموم در کتاب خدا هیچ اشتباه، تغییر یا تحریفی موجود نیست. آنان که ادعای اشتباه گرامری می نمایند از قواعد زبان عربی یعنی از نحو عربی بیخبر و بی سوادند. قرآن انسان را به تدبر و تفكر در آياتش دعوت مینماید تا در آن انديشه كنند و بعد از تعمق دريابند كه هيچ اشتباه و خطايی در قرآن جای ندارد. هيچ نويسندهای در جهان وجود ندارد كه كتابی بنويسد و با اطيمنان بخواهد اشتباه آن را بازگو كنند اما قرآن مردم را به تامل و انديشه در آياتش دعوت میكند.
اما پاسخ سوال شما می توان گفت که “الصَّابِئونَ» به جهت مبتدا بودن، مرفوع است. “صابئون” مبتدا است و خبر آن محذوف است، و تقدیر آن، چنین است: إن الذين آمنوا و الذين هادوا و النصارى حكمهم كذا، و الصابئون كذلك. اما “الصَّابِئِينَ” به جهت این که اسم “إن” قرار گرفته (عطف بر اسم إن) منصوب است، و نصب آن با یاء است زیرا جمع مذکر سالم است.