مباحثه با شما در باره کفاره

مباحثه با شما در باره  کفاره

سلام.

ممنون از اینکه پاسخ داده اید.

لطفاً به آیاتی که داده ام دقت کنید و روی حکمش تدبر و تامل کنید.

من آیات را با دقت بررسی کرده ام.حتی حکم های متفاوت را هم خداوند آورده و عین هم بوده اند.تا جایی که بنده متوجه شده ام اگر بتوان عین همان چیز را پرداخت کرد باید عین همان را داد وگرنه باید کار دیگری انجام داد و ما در کفاره ها باید ببینیم میتوانیم عین همان چیز را بدهیم یا نه؟

در حکم زیر آیه در مورد قصاص است:

خوب گوش بدید لطفا. ابتدا باید ببینیم که قرآن کفاره را چگونه بیان میکند:

وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (5 | المائدة – 45)

و بر آنها [= بنی اسرائیل‌] در آن [= تورات‌]، مقرر داشتیم که جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینی در برابر بینی، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان می‌باشد؛ و هر زخمی، قصاص دارد؛ و اگر کسی آن را ببخشد (و از قصاص، صرف‌نظر کند)، کفاره (گناهان) او محسوب می‌شود؛ و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده حکم نکند، ستمگر است.

دقت کنید کفاره ای که میتوان پرداخت کرد عین ان وجود دارد مثلاً اگر چشم کسی را کور کرده ایم باید چشم بدهیم.این در مورد کفاره های قصاص بود.

حال به این کفاره هم دقت کنید تا متوجه قیاس بنده شوید:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِكَ صِيَامًا لِيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ ۗ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (5 | المائدة – 95)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! در حال احرام، شکار نکنید، و هر کس از شما عمداً آن را به قتل برساند، باید کفاره‌ای معادل آن از چهارپایان بدهد؛ کفاره‌ای که دو نفر عادل از شما، معادل بودن آن را تصدیق کنند؛ و به صورت قربانی به (حریم) کعبه برسد؛ یا (به جای قربانی،) اطعام مستمندان کند؛ یا معادل آن، روزه بگیرد، تا کیفر کار خود را بچشد. خداوند گذشته را عفو کرده، ولی هر کس تکرار کند، خدا از او انتقام می‌گیرد؛ و خداوند، توانا و صاحب انتقام است

.دقت کنید: این دو آیه کفاره قصاص و کفاره کشتن یک چهار پا در حال احرام با هم تفاوت دارد با این حال خداوند کفاره آنها را عین هم قرار داده و گفته است باید عین آن را بدهید و اگر عین آن وجود نداشت آنگاه سراغ روزه گرفتن و اطعام به مستمند و آزاد کردن برده بروید.

فقط همین دو ایه و آیه قسم واژه کفاره صراحتاً در آن تعریف شده(یعنی سه آیه که دوتا حکم متشابه دارند و یکی که معادل آن وجود ندارد حکمش متفاوت است).حال اگر ما نام یک روز روزه عمد خوردن را کفاره روزه بگذارم باید ببینیم آیا معادل ان وجود دارد.مثلاً کفاره کور کردن چشم معادل آن چشم است ولی کفاره قسم خوردن معادل آن وجود ندارد فلذا خداوند پرداخت کفاره ای که معادل ان وجود ندارد را طور دیگری بیان میکند(مثل اطعام فقیر یا مستند).همچنین اگر کفاره ای که معادل آن وجود دارد را نتوان معادل و عین همان پرداخت کرد هم باز مانند کفاره قسم که معادل آن وجود ندارد حساب میکنیم که معادل ان روزه گرفتن و اطعام فقیر و آزاد کردن برده می باشد. و آیات زیادی در این باره وجود دارد.مثلاً کشتن یک مومن به صورت غیر عمد و ….

حال آیا معادل کفاره خوردن روزه عمد وجود ندارد؟بله وجود دارد و آن هم گرفتن آن روزه در یک روز دیگر است.همانطور که اگر نماز را به صورت عمد نخوانی باید معادل ان قضایش را بخوانی.اما ددقت داشته باشید نماز اول وقت کجا و نماز قضا کجا؟روزه سر وقت کجا و روزه قضا کجا؟

ممنون میشوم که نظر خود را بیان کنید.

علی

[email protected]

با عرض سلام دوست گرامی

توجه و لطف شما در جستن حقیقت قابل تحسین است. واقعا برای ما خوشایند است که کاربران نظر خود را بیان کنند. اما آنچه که متعلق به سؤال شما:

آیه 103 سوره نسا صراحتا می گوید که برای عبادت نماز وقت معینی هست.

فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا

و چون نماز را به جاى آورديد خدا را [در همه حال] ايستاده و نشسته و بر پهلوآرميده ياد كنيد پس چون آسوده‏خاطر شديد نماز را [به طور كامل] به پا داريد زيرا نماز بر مؤمنان در اوقات معين مقرر شده است

یعنی به موقع نماز خوانده شود، حتی اگر شرایط فراهم نبود در حال راه رفتن، نشستن، خوابیدن …. اما باید به موقع باشد.

 به لینک http://www.dinwefetrat.com/?p=1817  هم رجوع کنید.

اما در باره روزه خداوند می فرماید:

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ [1]

ماه رمضان [همان ماه] است كه در آن قرآن فرو فرستاده شده است [كتابى ] كه مردم را راهبر و [متضمن] دلايل آشكار هدايت و [ميزان] تشخيص حق از باطل است پس هر كس از شما اين ماه را درك كند بايد آن را روزه بدارد و كسى كه بيمار يا در سفر است [بايد به شماره آن] تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بدارد] خدا براى شما آسانى مى‏خواهد و براى شما دشوارى نمى‏خواهد تا شماره [مقرر] را تكميل كنيد و خدا را به پاس آنكه رهنمونيتان كرده است به بزرگى بستاييد و باشد كه شكرگزارى كنيد

یعنی کسانی که در ماه مبارک رمضان در سفر یا مریض بودن، می توانند روزه را ترک کنند. اما  باید آن تعداد روزها در وقت دیگر روزه بگیرند.

ولی کسانی دیگر مثل کسی که عمدا روزه را ترک کرده باشد هر چند چندین برابر روزه در ایام دیگر بگیرد، نمی تواند جبران فرصت از دست داده را جبران کند پس راهی جزء توبه کردن ندارد. البته این به آن معنی نیست که روزه گرفتن برایش منع شده باشد. نه، می تواند بگیرد، اما نمی توانیم بگوییم که این کفاره آن روزه های ترک شده اش است.

وقتی آیات به صراحت در باره این مسائل بیان شده باشد، چه لزومی به استخراح احکام مرتبط از آیات دیگر است؟!

لذا به آن نبیجه که شما رسیدید قیاس گفتیم.

موفق باشید!