مدد جستن از پیامبران و از ارواح

سلام علیکم جناب استاد، درنوشته های جنابعالی می خوانیم که شما وسیله را انتقاد می نمایید. منظور شما در مورد وسیله دانستن و  مدد جستن از پیامبران و از ارواح و از همت معنوی شیخها  استفاده کردن چیست؟

پاسخ:

علیکم سلام. توسل، به معنای واسطه قرار دادن مخلوقات است که در پیشگاه خداوند، مقام و منزلت بالاتری دارند.  وسیله قرار دادن هر شخصی، وابستگی به او، یاری جستن از او، به گفته ی قرآن نمی تواند انسان را به جایی برساند و یا او را به خواسته ی خود برساند و هر کسی صرفاً بر اساس اعمال خود شخص سنجیده می شود. این حقیقت به کوتاه ترین و صریح ترین وجه ممکن در آیه ی ۳۹ سوره ی نجم بیان شده است:

وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست

و نیز:

أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‏ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی ما هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفَّار

[اى مردم‏] آگاه باشید که دین پاک توحیدى از آن خداوند است. کسانى که به غیر از خداوند سرپرست و صاحبانى براى خود قائل مى‏ شوند، [چنین مى ‏گویند:] «ما اینها را به این دلیل مى‏ پرستیم که شفیع ما و واسطه‏ ى نزدیکى ما به خداوندند.» خداوند در روز قیامت بین موحّدان و مشرکان در آنچه اختلاف دارند حکم مى‏ فرماید.

از مطالب مذکور به این نتیجه می‌رسیم که این آیه صریحاً می‌گوید وسیله قرار دادن انسانها یا مخلوقات و آنها را بر درگاه خدا شفیع قرار دادن برای انسان هیچ فایده ای نخواهد بود و شرک می باشد.