مصاحبه با استاد پروفسور عبدالعزیز بایندر (قسمت دوم)
شاگرد:بله استاد حق با شماست. پس خشم خدا را از این بحث خارج کنیم، وبه ادامه بحث بپردازیم. در ادامه حدیث چنین می فرماید:
وبه نوح می گویند که ای نوح اولین رسولی هستی که برای انسانها فرستاده شدی. خداوند به تو لغب بنده خیلی شکر گذار را داده، ما را نزد خداوند شفاعت کن، نمی بینی ما چه حالی داریم؟
حضرت نوح چنین می فرماید: من حق داشتم یک چیز از خدا بخواهم و آن را بر علیه قوم خویش استفاده کردم؛ نفسم نفسم نفسم. نزد پیامبر دیگری بروید، نزد ابراهیم بروید.
استاد: نوح که اولین رسول خداوند که نیست!، قبل از او ادریس پیامبر بوده. خداوند متعال چنین می فرماید
آنها پيامبراني بودند كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، از فرزندان آدم و از كساني كه با نوح بر كشتي سوار كرديم، و از دودمان آنها كه هدايت كرديم و برگزيديم، آنها كساني بودند كه وقتي آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده ميشد به خاك ميافتادند و سجده ميكردند، در حالي كه گريان بودند. (سوره مریم19/58)
آداب و رسوم قدیم این بوده که، وقتی یک نبیی می آمده، دین و کتاب نبی قبل از خود را تبلیغ می کرده و از نظر قرآن هر نبی، رسول محسوب می شوند. در هر دو صورت حضرت نوح (ع) اولین رسول (پیامبر) نیست.
شاگرد: این درست است. بعد انسانها نزد ابراهیم می روند، تو نبی خدا هستی و در بین مردم عزیزی ما را نزد خدا شفاعت کن و ابراهیم به آنها می گوید: من سه بار دروغ گفتم، نفسم، نفسم، نفسم، نزد کسی دیگر بروید. نزد موسی بروید.
نزد موسی می روند و می گویند: ای موسی ای پیامبر خدا خداوند با تو صحبت کرده و تو را بالاتر از انسانهای دیگر قرار داده؛ ما را نزد خدا شفاعت کن.
موسی به آنها می گوید من قبل از اینکه از خدا دستور بگیرم کسی را کشتم. نفسم، نفسم، نفسم.
نزد کس دیگری بروید، نزد عیسی بروید.
انسانها نزد عیسی می روند و می گویند: همان طور که مریم گفته خدا از روح خود بر تو دمیده است. ازهنگامی که در قنداق بودی، انسانها را هدایت می کردی. ما را نزد شفاعت کن. نمی بینی به چه حالی هستیم. کمکمان کن.
عیسی راجع به گناهی که مرتکب شده چیزی نمی گوید.و فقط می گوید: نفسم، نفسم، نفسم. نزد کسی دیگری بروید نزد محمد(ص) بروید.
انسانها نزد محمد(ص) می روند و می گویند: ای محمد سلام خدا بر تو باد، تو آخرین رسول خدا هستی و خداوند گناهان تو را عفو فرموده؛ می بینی در چه حالی هستیم، ما را شفاعت کن.
حضرت محمد(ص) می فرماید: برای این در خواست شما به راه می افتم، و به عرش خدا می روم و به پروردگارم سجده می کنم.
خداوند به محمد(ص) می فرماید: سرت را بالا بیاور وبگو از من چه می خواهی؟
پیامبر(ص) می فرماید: شفاعت کن، شفاعت کن، امتم را شفاعت کن، یا رب امتم را شفاعت کن.(بخاری،انبیا3و8)
استاد: پیامبر می گوید: امتم، امتم، اما چون انسانها از امت او نیستند دست خالی باز می گردند.
من دیگر خسته شدم (تمام شدم) این روایت که کاملا اشتباه است رادیگر ادامه نخواهم داد.
من خودم ادامه می دهم . می گویند ای محمد! کسانی که حسابی ندارند پس بدهند از در سمت راست وارد بهشت شوند.
در صورتی که کسانی که حسابی برای پس دادن ندارند اصلا منتظر نمی شوند. خداوند متعال چنین می فرمایند:
(اما) كساني كه وعده نيك از قبل به آنها دادهايم (يعني مؤ منان صالح) از آن دور نگاهداشته ميشوند.آنها صداي آتش دوزخ را نميشنوند و در آنچه دلشان بخواهد جاودانه متنعم هستند. وحشت بزرگ آنها را اندوهگين نميكند، و فرشتگان به استقبالشان ميروند (و ميگويند) اين همان روزي است كه به شما وعده داده ميشد. ( سوره انبیا 21/101-103 )
آن روز هیچکس قدرت انجام کاری را برای کس دیگری ندارد. آن روز تمام قدرت دست خداوند است.
مسلما نيكان در نعمت فراواني هستند. و بدكاران در دوزخند. روز جزا وارد آن ميشوند و ميسوزند. و هيچگاه از آن غائب و دور نيستند.
تو چه ميداني روز قيامت چيست ؟
باز چه ميداني روز قيامت چيست ؟
روزي است كه هيچكس قادر بر انجام كاري در حق ديگري نيست، و همه امور در آن روز از آن خدا است (سوره انفطار 82/13-19)
و هنگامي را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون يكديگر نريزيد، و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد، و شما اقرار كرديد (و بر اين پيمان) گواه بوديد.(سوره بقره2/48)
با وجود این آیات اصلا نمی شود گفت که در روز قیامت شفاعتی وجود دارد.
شاگرد: واقعا شگفت زده شدم استاد، نمی دانم دیگر چه بگویم.
استاد: این روایت را صحیح المسلم به گونه دیگری نقل کرده که واقعا شگفت آور است، وقتی انسانها همه پیامبران را می گردند و آخر سر نزد پیامبر(ص) می روند، به نقل آنها پیامبر(ص) چنین میفرماید:
بعدا شفاعت می کنم . برای من یک مرز کشیده شده (تعیین شده) آنها را از جهنم بیرون آورده و به بهشت بفرستم، و بعد به سجده بروم و دعا کنم. خداوند مرا مدتی به آن حال رها کرد و بعد فرمود: ای محمد سرت را بالا بیاور، سخنت را بگو تا بجا آورده شود. شفاعت کن یا رب، شفاعت کن. خداوند می فرماید شفاعتت را قبول می کنم سرت را بالا بیاور. همان گونه که خداوند به من یاد داده بود او را حمد کردم، خداوند یارانم را شفاعت کرد اما مرزی تعیین کرد، همه امتم را از جهنم در آورده و به بهشت بردم به جز کسانی که برای آنها جهنم ابدی در نظر گرفته شده،نمی توانم آنها را از جهنم در آورده و به بهشت ببرم.(مسلم، ایمان 322-193)
شاگرد: پس در نتیجه چیزی به اسم شفاعت عظمی وجود ندارد؛ در آخرت برای هیچ کس شفاعت نمی شود.
استاد: در روز محشر (قیامت)، شفاعت وجود ندارد. ابن القیم چنین می گوید: در هیچ یک از احادیث، به شفاعتی که جلوی رفتن به جهنم را بگیرد بر نخوردم. در اغلب احادیث شفاعت، برای اهل توحیدی که گناه بزرگ مرتکب شده اند، بعد از رفتن به جهنم است.به هیچ حدیثی راجع به شفاعت قبل از جهنم برخورد نکردم.
شاگرد: همه چیز بالا پایین شد! واقعا شفاعتی نخواهد بود؟
استاد: شفاعت یعنی تنها نبودن، برای همین چیزی یا کسی را در کنار خود بردن. در قیامت شفاعت نیست،اما مومنانی که به جهنم می روند، بعد از اینکه جزای اعمال خود را دیدند به نزد نزدیکان خود در بهشت می روند. شفاعت این است.
شاگرد: مگر مسلمانان به جهنم می روند؟
استاد: کسی که گناهانش بیشتر از ثوابها و کارهای نیکش باشد به جهنم می رود. خداوند چنین می فرماید:
و مجرمان را (همچون شتران تشنهكامي كه به سوي آبگاه ميروند) به جهنم ميرانيم. آنها هرگز مالك شفاعت نيستند مگر كسي كه نزد خداوند رحمان عهد و پيماني دارد. (سوره مریم 19/86-87)
شاگرد: کسانی که از رحمان قول گرفته اند چه کسانی هستند؟
استاد: کسانی که از رحمان قول گرفته اند کسانی هستند که از شرک دوری کرده اند. خداوند متعال چنین می فرماید:
خداوند (هرگز) شرك را نميبخشد! و پائين تر از آن را براي هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مي بخشد، و آن كس كه براي خدا، شريكي قرار دهد، گناه بزرگي مرتكب شده است.(سوره نساء4/48)
براي خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به خاطر اعمال بدشان كيفر دهد، و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش. همانها كه از گناهان كبيره و اعمال زشت، جز صغيره، دوري ميكنند، آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد، و در آن موقع كه به صورت جنينهائي در شكم مادرانتان بوديد، پس خودستائي نكنيد چرا كه او پرهيزگاران را بهتر ميشناسد.(سوره نجم53/31-32)
و وزن كردن (اعمال و سنجش ارزش آنها) در آن روز حق است، كساني كه ميزانهاي (عمل) آنها سنگين است رستگارانند. و كساني كه ميزانهاي (عمل) آنها سبك است افرادي هستند كه سرمايه وجود خود را به خاطر ظلم و ستمي كه به آيات ما ميكردند از دست دادهاند.(سوره عرف7/8-9)
(در آن روز) كسي كه ترازوهاي اعمالش سنگين است. در يك زندگي خشنود خواهد بود. و اما كسي كه ترازوهايش سبك است. پناهگاهش هاويه (دوزخ) است. و تو چه ميداني هاويه چيست ؟ آتشي است سوزان. (سوره قارعه101/6-11)
کسی که شرک نورزیده باشد اما گناهانش از ثوابها و کارهای نیکش بالاتر باشد به جهنم می رود؛ ولی بهد از اینکه جزای اعمالش را کشید به بهشت می رود.
شاگرد: به خاطر این پیامبر (ص) فرموده: شفاعت من برای کسانی است که گناهانشان از امتم بیشتر باشد.
استاد: جابر که این احادیث را روایت کرده چنین می گوید: کسی که گناه بزرگی مرتکب نشده باشد چه نیازی به شفاعت دارد.
کسی که گناه بزرگی مرتکب نشده باشد چه نیازی به شفاغت دارد؟ کسی که گناه بزرگی نداشته باشد گناهان کوچکش در نظر گرفته نمی شود.
خداوند در این باره چنین می فرماید:
گر از گناهان بزرگي كه از آن نهي شدهايد اجتناب كنيد گناهان كوچك شما را ميپوشانيم و در جايگاه خوبي شما را وارد ميسازيم. (سوره نساء4/31)
شاگرد: کسانی که از جهنم بیرون می آیند، چگونه نزد نزدیکانشان می روند؟
استاد: برخی مستقیم به بهشت می روند و برخی بعدا به نزدیکانشان می پیوندند.خداوند چنین می فرماید:
ولي پرهيزگاران در ميان باغهاي بهشت و نعمتهاي فراوان جاي دارند، و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (به آنها گفته مي شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا؛ اينها در برابر اعمالي است که انجام مي داديد! اين در حالي است که بر تختهاي صف کشيده در کنار هم تکيه مي زنند، و (حورالعين) را به همسريِ آنها در مي آوريم! کساني که ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروي از آنان ايمان اختيار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مي کنيم؛ و از (پاداش) عملشان چيزي نمي کاهيم؛ و هر کس در گرو اعمال خويش است! (سوره طور 52/17-21)
شاگرد: اگر آیات وسخنان راجع به زندگی پس از مرگ و عذاب قبر این قدر آشکار است پس چرا اینگونه تحریف شده عنوان می شوند؟
استاد: بزرگترین سوءاستفاده، سوءاستفاده از دین است.
کسانی که این سوءاستفاده را می کنند در وسط راه درست می نشینند و خود را میان خدا و بندگانش قرار می دهند. پیامبر خدا ودیگر بزرگان دین را زیاد بالا بردن و جای خدا گذاشتن، سبب تسلیم شدن به اینگونه باورها می شود. این گونه افراد، رسول خدا را نجات دهنده از عذاب جهنم معرفی می کنند. واین سبب اصلی بوجود آمدن این باورهای نادرست راجع به شفاعت است.