وقتی ما می گوییم که تنها منبع شریعت قرآن کریم می باشد، برخی افراد بلا فاصله می پرسند پس نماز را چگونه بخوانیم؟ مگر جزئیات این عبادت مهم اسلامی در قرآن آمده است؟
در پاسخ به افراد می گوییم که در قرآن برخی عبادات با جزئیات داده می شود و برخی دیگر کلی مطرح می شود. و دلیل هم آن است که برخی عبادات تحریف شده و برای اصلاح آن قرآن کریم جزئیات آن را مطرح می کند. مثلا در وضوء گرفتن یهودیان غلو کرده و در باب نجاسات و طهارت به سختی افتادند. خداوند آیه وضوء را نازل کرده با جزویات این مسأله را توضیح داده است. البته برخی مسلمانان “متقی”هم با وجود آیه صریح در مسأله نجاسات و طهارات دست کمی ندارند و هم خود و هم دیگر مسلمانان را به حرج می اندازند. (حرمت دست زدن به قرآن، وارد شدن جنوب یا حایضه با مسجد…) پس چنین نیازی بود که خداوند وضوء گرفتن را که شرط نماز خواندن (نه برای قرئت قرآن، نه برای وارد شدن به مسجد، نه برای روزه گرفتن، نه برای …) صرفا برای خواندن نماز با جزئیات مطرح نموده است.
اما چرا قرآن کریم نحوه ی نماز خواندن را مفصل بیان نکرده است؟
اولا: چون نماز عبادتی نیست که اسلام آن را ابداء کرده باشد. قیام، رکوع و سجده کردن برای مردم تازگی نداشته و افراد دیندار نماز را با همین شکل می خواندند.
دوم: در نماز شکل ظاهری این قدر مهم نیست. مهم آن است که در آن ذکر خداوند باشد (وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي) و فهمیدن آنچه گه در نماز خوانده می شود (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ)
اما در باره اوقات نماز شاید انحرافات پیش آمده بود و یا تغییری (که به آن نسخ گفته می شود) ایجاد شده است که آن مفصل در قرآن کریم آمده است:
وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ (هود ۱۱۴)
و برپا کن نماز را دو طرف روز و ساعتی چند از شب هر آیینه طاعات دور می کنند گناهان را این پندی هست پند پذیران را.
طرف به معنای حصه یا جزئی از یک چیز است، دو طرف روز به معنای دو بخش روز طوری که در آیت مشاهده می شود اولین بخش از روز که در آن باید نماز خوانده شود همان زوال آفتاب و وقت ظهر است و پاره یا بخش دوم روز همان وقت عصر است.
در متن آیه کلمه زُلف جمع زُلفة به معنای نزدیکی است، در زبان عربی اَقل جمع سه می باشد، زُلَفاً من اللیل(پاره های شب) در آیه نزدیکترین سه وقت به روز است، این سه وقت مغرب، عشا و صبح می باشد.
خلاصه، دین اسلام یک دین تازه ای نیست، بلکه دینی است که مصدق ما قبل و مصلح انحراقات ادیان قبلیست.
