آیا وقتی قران را تنها منبع نقلی دانستیم،در آن صورت ممکن است باز در میان علماء بر سر مسئله ای اختلاف پیدا شود؟ و آیا این اختلاف اشکال ندارد؟
اگر علما قرآن را به عنوان منبع شریعت در عمل قبول کنند و محور اصلی در استفتأت قرآن باشد، اختلافاتی که به وجود آمد را با حکمت، طوری که پیامبر (ص) آموخته بود حل کنند، خطرناک نخواهد شد. بر عکس خلال مباحث علمی حقیقت یافت می شود.
و نیز اگر دانشمندان دین قرآن کریم را به عنوان منبع شریعت در عمل قبول کنند هیچ وقت در اصول و ضروریات و کلیات، اختلاف نظر نخواهند دید، اختلاف در پاره ای از مطالب فرعی و جزئی است که زیانی به جامعه مسلمین و دین نمی رساند.
توجه کنید حتی در امور پزشکی نیز گاهی بین دو متخصص اختلاف نظر پیدا می شود یکی جراحی را تجویز می کند یکی دارو .واختلاف دیدگاه همیشه بوده و خواهد بود
