چرا مذاهب از جمله شیعیان مترصند هر مشکلی را میخواهند با توسل و شفاعت حل نمایند آیا این اعمال شرک در فاعلیت خداوند عالم نیست؟
ما شفاعت و توسل را قبول نداریم و یکی از اسباب مبارزه ما با مذاهب مساله شفاعت و توسل است که بارها در این مورد کتابها، مقالات و سخنرانی ها به اجتماع ارائه کردیم. وامیدواریم که مسلمانان از آنها بهره مند شده اند.
قرآن در این باره به صراحت بیان می کند و در باره وسیله و شفاعت آیات زیادی دارد که انسان را از توسل من دون الله نهی می نماید و این کار را شرک می نامد. آیاتی مانند “لیس للانسان الّا ما سعی” و “قل لله الشفاعَةُ جمیعاً” (زمر44) و همچنین “من ذاالذی یشفع عنده الّا باذنه” (بقره، 255) با کمی تفکر و تعمق در آیات مطروحه فهمیده می شود و کتاب خدا بطور واضح تاکید می کند که هر کس تنها ثمره سعی و تلاش و عمل خویش را میچیند و شفاعت تنها در دست خداست و شفاعت کسی پذیرفته نیست.
اما مذاهب، چنانچه شما نیز فرمودید خصوصا اهل تشیع تصريح می كنند، توسّل به پیامبران واولياء الله و “امامان معصوم” در پيشگاه خدا اشكال ندارد، و حتی توسل جستن از مقابر آنها جایز هست چون تفاوتي بين حيات و ممات آنها نيست. مگر مخلوق می تواند در كنار خداوند، ربوبيت و تدبير امور و اجابت حوائج مردم را مستقلاً به عهده داشته باشد؟ حال آنکه خواندن کسی که خودش مرده و قدرت و توانایی ندارد از نظر عقلی بی منطقی است.
برای اطلاع بیشتر در باره توسل و شفاعت می توانید از لینکهای زیر استفاده کنید: