سلام استاد. ما خواندیم که معجزات و خارق عادات یکی از خصوصات پیامبران بوده است که مردم با دیدن معجزه به پیامبران ایمان می آورده اند. خوب اگر اینچنین است پس چرا قوم حضرت موسی (ع) بعد از آنکه معجزه او را دیده بودند دوباره گوساله پرست شدند؟ آخی ما از ایه 60-66 سوره شعراء می خوانیم که حضرت موسی عصایش را به آب زد و دریا شکافته شد.
جواب:
خدا همان جریان را اینگونه نقل می کند:
آنان به تعقیب بنی اسرائیل پرداختند، و به هنگام طلوع آفتاب به آنها رسیدند. هنگامی که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم!» (۶۱) (موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بزودی مرا هدایت خواهد کرد!» (۶۲) و بدنبال آن به موسی وحی کردیم: «عصایت را به دریا بزن!» (عصایش را به دریا زد،) و دریا از هم شکافته شد، و هر بخشی همچون کوه عظیمی بود! (۶۳) و در آنجا دیگران [لشکر فرعون] را نیز (به دریا) نزدیک ساختیم! (۶۴) و موسی و تمام کسانی را که با او بودند نجات دادیم! (۶۵) سپس دیگران را غرق کردیم! (۶۶) در این جریان، نشانه روشنی است ولی بیشترشان ایمان نیاوردند! ” (شعرا 60-66)
اما جواب سوالتان این است که بعضی اشخاص با دیدن یک نشان کوچک ایمان میاورند وقدرت خدا را با نگاه کردن به هستی ادراک می نمایند. ولی تمام بشر اینگونه نیست. آنها با دیدن معجزه فوق العاده پیروی نمی کنند. گاهی به خاطر حفظ و منافع شخصی است و گاهی به خاطر خود بینی ها و تعصب های نابجاست.
چنان‌که خدای تعالی در قرآن کریم می‌فرماید:
“اگر هر گونه معجزه اى براى اهل كتاب بياورى [باز] قبله تو را پيروى نمى كنند و تو [نيز] پيرو قبله آنان نيستى و خود آنان پيرو قبله يكديگر نيستند و پس از علمى كه تو را [حاصل] آمده اگر از هوسهاى ايشان پيروى كنى در آن صورت جدا از ستمكاران خواهى بود” (بقره 145)
“پاره‌اى از آنها به [سخنان] تو، گوش فرامی‌دهند ولى بر دل‌هاى آنان پرده‌ها افکنده‌ایم تا آن‌را نفهمند و در گوش آنها، سنگینى قرار داده‌ایم. و [آنها بقدرى لجوجند که] اگر تمام نشانه‌هاى حق را ببینند، ایمان نمی‌آورند تا آنجا که وقتى به سراغ تو می‌آیند که با تو پرخاشگرى کنند، کافران می‌گویند: اینها فقط افسانه‌هاى پیشینیان است!”( انعام، 25)
