کسی که در ماه رمضان بدون عذر شرعی روزه نگیردمیتواند در روزهای دیگر آنرا قضا نماید

در روز های دیگر قضاء روزه را آوردن مخصوص برای کسانیکه هست از روی مجبوریت آنرا ترک نموده  اند واین آسانی را خدا وند  تنها برای مریضان و مسافران (همچنین به زنان باردار و شیرده) داده هست . حالا اگر کسی بدون داشتن عذر بالا ذکر شده عمدا روزه را ترک کند – به خداوند متعال عصیان کرده است. معنی عصیان کردن، یعنی عدم اطاعت از امر پروردگار می باشد. کسی که به  خداوند عصیان کرده باشد، وظیفه دارد فورا توبه کند. و دیگر شانسی ندارد که روزه را در ایام دیگر آن را به جا آورد. روزه گرفتن در ایام دیگر- یک لطف خداوند است که آن را تنها به کسانی که با داشتن عذر روزه را ترک کردند، می دهد. در قرآن کریم در این باره چنین آمده است:

أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ [۱]

روزهایی معدود هر کس که از شما بیمار یا در سفر باشد به همان تعداد از روزهای دیگر روزه بدارد و آنان که توانایی آن دارند، برای اطعام مسکینی فدیه دهند، و هر که به رغبت در آن بیفزاید، برایش بهتر است و اگر می خواهید بدانید، بهتر آن است که خود روزه بدارید.

وقتی خداوند می فرماید: فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یعنی  هر کس که از شما بیمار یا در سفر باشد به همان تعداد از روزهای دیگر روزه بدارد، مشخص می شود که خداوند به این طایفه مسلمانان روزه گرفتن در ایام دیگر را داد تا از بقیه مسلمانان در ثواب عقب نمانند. اما کسی که عمدا به امر الهی سهل انگاری و بی احترامی کرده از این فرصت بی بهره خواهد ماند. نه قضای روزه و نه کفارت برای جبران اشتباهش وجود ندارد. فقط باید از ته دل توبه کند و تصمیم بگیرد از این به بعد این گناه را تکرار نکند.