یا وقتی قرآن خوانده شود باید محزون باشیم؟ (2)
در بحث گذاشته هفت تا از نکاتی که در مقاله "آداب قرائت قرآن" مطرح شده بود را بررسی کرده بودیم. ما بقی نکات چنین است:
. 8در پایانِ قرائت قرآن، عبارتِ «صَدَقَ اللّه ُ العَلَیُّ العَظیمُ: را بخوانیم.
سوال: این عبارت را برای چه کسی باید بخوانیم؟ به نظر ما در اصل خواندن عبارت بالا در محضر افرادی است که تا تمییزی بین کلام الهی و مثلا حدیث پیامبر باشد.
9. برای قرائت قرآن، بر خدا توکل نماییم و از او استمداد کنیم که ما را در این کار خیر موفق بدارد؛ زیرا قاری قرآن شدن، از عنایات و توفیقات الاهی و با تأییدات آسمانی است که نصیب هر کس نمی شود.
10. نیز به معصومان علیهم السلام و به ویژه پیامبر عزیز خدا علیه السلام و حضرت امیر مؤمنان و حضرت فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین و امام زمان علیهم السلام توسل بجوییم و از آنان بخواهیم که ما را در امر تلاوت قرآن پایدار بدارند؛
کلام الهی را می خونید، اما به رغم آن که خداوند از شاه رگ به ما نزدیکتر است، برای مخاطب بودن به او باید توسل کنیم (؟!)
11. تلاوت قرآن را با حضور قلب و توجه کامل و ادب نیکو و خالصانه و فروتنانه انجام دهیم. مثلاً در این هنگام، با کسی شوخی ننمایم و نخندیم و بگو و مگو نکنیم و به گونه ای قرآن را بخوانیم که گویی با خدا سخن می گوییم و خدا نیز با ما سخن می گوید.
12. قرآن را هنگام خواندن آیات، روی زمین نگذاریم؛ بلکه آن را بر جای بلندی، مانند رَحل یا میز قرار دهیم و یا آن را با دست هایمان بگیریم. ما با انجام دادن این کار، قرآنِ عظیم را محترم شمرده ایم.
13. هنگام خواندن قرآن، به صورتِ دو زانو و اگر نمی توانیم، به صورتِ چهار زانو بنشینیم و چنانچه می توانیم، به چیزی یا به جایی تکیه ندهیم.
یعنی برای خواند قرآن کریم که راهنمای زندگی مسلمان است، باید یک سری تظاهرات را انجام دهیم. این نه به خلوص نیت، بلکه بیشتر به یک مراسم شباهت دارد. بیش از آنکه فروتنانه قرآن بخوانیم مهمتر آن است که با تدبر و تفکر آن را تلاوت کنیم. و خود را مخاطب آن قرار بدهیم. این را دیگر نمی توانیم آداب تلاوت بگوییم، این امر دستور خداوند است و آن را باید جزء واجبات بدانیم.
