یکی دیگر از اشتباهات در ترجمه قرآن
یکی دیگر از اشتباهاتی که در ترجمه قرآن کریم وجود دارد و ما در اثنای پاسخ دادن به سؤال یکی از کاربران محترم متوجه شدیم، مرتبط به آیه 115 سوره طه می باشد.
اول آیه و بعد ترجمه هایی که انجام شده را می آوریم:
وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا
فولادوند: و به يقين پيش از اين با آدم پيمان بستيم و[لى آن را] فراموش كرد و براى او عزمى [استوار] نيافتيم
مکارم: ما از آدم از قبل پيمان گرفته بوديم، اما او فراموش كرد، عزم استواري براي او نيافتيم!
خرمشاهی: و از پيش به آدم سفارش كرديم، ولى فراموش كرد، و در او عزمى استوار نيافتيم
اگر دقت کرده باشید، خواهید دید که در هر سه ترجمه بالا ذکر شده (و حتی در ترجمه های دیگری که ما این جا برای اختصار نیاوردیم) فعل "نسی" را به "فراموش کردن" معنی کردند. در حالی که این واژه چند معنی دارد که یکی از آن معانی "فراموش کردن" می باشد.
نسی . [ ن َس ْی ْ ] (ع مص ) فراموش کردن . نسیان .نسایة. نسوة. (از المنجد) (اقرب الموارد).
آنچه ماند به فراموشی یا اندازندش در منزلی که کوچ کرده باشند. (آنندراج ) (منتهی الارب ). آنچه باقی گذارند رهگذران از اشیاء نابه کار و بی ارزش .
در آیه بالا فعل "نسی" به معنی "بی ارش شماردن"، "اهتمام ندادن" است. دلیل ما آیه ذیل می باشد:
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ [1]
خداوند هيچ كس را، جز به اندازه توانايي اش، تكليف نميكند. (انسان،) هر كار (نيكي) را انجام دهد، براي خود انجام داده، و هر كار (بدي) كند، به زيان خود كرده است. (مومنان ميگويند:) پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم، ما را مؤ اخذه مكن! پروردگارا! تكليف سنگيني بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغيان،) بر كساني كه پيش از ما بودند، قرار دادي! پروردگارا! آنچه تحمل آن سخت است (در قریب به اتفاق ترجمه ها این عباره را هم اشتباه ترجمه کردند که می توانید رجوع کنید)، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوي! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مايي، پس ما را بر جمعيت كافران، پيروز گردان!
در آیه بالا "نسینا" را درست ترجمه کردند، اینجا معنی "سبک شماری" منطقا نمی سازد. پس یعنی اگر کسی از روی فراموشی امری را ترک کند، مئاخذه نمی شود. چه طور شد که آدم را به خاطر فراموش کردن قول خود خداوند مجازات کند؟! پس در آیه 115 سوره طه "نسی" به معنی "بی ارزش شماردن" است. سؤال دیگر این جا مطرخ است که آیا در قرآن کریم نمونه دیگری وجود دارد که در آن نسی به این معنی به کار رفته باشد؟ پاسخ ما: بله، وجود دارد و آن را هم اشتباه ترجمه کردند. خداوند می فرماید:
الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ [2]
مردان و زنان دو چهره [همانند] يكديگرند به كار ناپسند وامىدارند و از كار پسنديده باز مىدارند و دستهاى خود را [از انفاق] فرو مىبندند خدا را بی ارزش تلقی کردند پس [خدا هم] آنها را بی ارزش كرد در حقيقت اين منافقانند كه فاسقند
اگر بگویم که فعل "نسی" به معنی فراموشی باشد (که همان طوری کردند)، دو باره همان اشکالی که بالا ذکر کردیم پیش می آید، علاوه بر آن به خداوند نمی توانیم صفت فراموشی را نسبت دهیم.
[1] بقره 286؛
[2] توبه 67؛
سلام.عالی بود. تشکر
ببخشید فرمودین شیطان چون سجده نکرد مومن محسوب نمی شود.
انسان از میوه ی ممنوعه خورد اما ایمان داشت.
می شه لطفا بیشتر توضیح دهید.
علت کفر شیطان این نیست که اطاعت نکرده باشد و امتناع نمود از سجده، بلکه علت در آن است که به خداوند متعال آموزش داده بود که انگاز خداوند اشتباه کرده و بد و خوب و بهتر را تشخیص نداده