آیا وقتش هنوز نرسیده؟

آیا وقتش هنوز نرسیده؟

از همان زمان آغاز نزول آیات قرآنی خداوند متعال به وحدت و اتحاد دینی اهمیت ویژه داده، نظام های قبیله ای و تعصبات شدید قومی، نژاد پرستی و قوم گرایی انتقاد نمود. ایمان و توحید را اساس ارزش ها و پیوندهای اجتماعی معرفی نمود.

إِنَّمَا الْمُۆْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْكُمْ [1]

در حقيقت مؤمنان با هم برادرند پس ميان برادرانتان را سازش دهيد و از خدا پروا بداريد اميد كه مورد رحمت قرار گيريد

خداوند با تعابیر متعدد از تفریقه انداختن نهی می کند، به یكپارچگی و اتحاد فراخواند.

براساس محور توحید، مومنان را به اتحاد دعوت کرد و از افاده های همچین «لا تفرقوا»، «تعاونوا»، «واعتصموا»، «لا تنازعوا»، «امه واحده»، «اخوه» و .. استفاده کرده است.

وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ [2]

و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت‏خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد پس ميان دلهاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد اين گونه خداوند نشانه‏هاى خود را براى شما روشن مى‏كند باشد كه شما راه يابيد

منظور از وحدت و یک پارچگی امت اسلامی، یکی کردن اعتقادات اسلامی است، که همان طوری که بالا هم گفته شد، بر محور توحیدی تکیه کرده باشد. حالا سؤال این جاست که چه طور می شود این اتحادی را که آرزو هر مسلمان می باشد،عملی کرد؟

پاسخ: فقط با بازگشت به آموزه های توحیدی  و اتحاد آفرین قرآن کریم مسلمانان می‌توانند موفق به آن خواهند شد.

إذا التبس علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم علیکم بالقرآن

رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله: إذا التَبَسَت علَيكُمُ الاُمورُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ.

پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: هر گاه كارها همچون پاره‏ هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه‏ناك شد، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى ‏شود . هر كه قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد، به سوى دوزخش براند.

 رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله – لَمّا قِيلَ لَهُ: اُمَّتُكَv سَتُفتَتَنُ، فَسُئلَ: ما الَمخرَجُ مِن ذلكَ ؟ – : كتابُ اللَّهِ العَزيزُ ، الذي لا يَأتيهِ الباطِلُ مِن بَينِ يَدَيهِ ولا مِن خَلفِهِ ، تَنزيلٌ مِن حَكيمٍ حَميدٍ ، مَنِ ابتَغَى العِلمَ في غَيرِهِ أضَلَّهُ اللَّهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه وآله- وقتى (از سوى خداوند) به او گفته شد: بزودى امّت تو گرفتار فتنه خواهد شد، پرسيدند: راه خلاص از آن چيست ؟ – : كتاب گرامى خدا، همان كه باطل نه از پيش رو و نه از پشت سر بدو راه نيابد، چيزى كه از سوى حكيمى ستوده نازل شده است. هر كه علم را در جز قرآن بجويد، خداوند گمراهش كند.

 رسولُ اللَّهِ صلى الله عليهv وآله : علَيكُم بالقرآنِ، فاتَّخِذُوهُ إماماً وقائداً.

پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: بر شما باد به قرآن، آن را پيشوا و رهبر خود سازيد.

 رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله: فَضلُ القرآنِ على‏ سائرِ الكلامِ كَفَضلِ اللَّهِ على‏ خَلقِهِ.

پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: برترى قرآن بر ديگر سخنان، همچون برترى خدا است بر خلق خود.

امروزه به هیچ کس پنهان نیست که امت اسلامی تبدیل شد به مجموع امت های اسلامی. و کاش فقط اتلافاتشان در دیدگاه و عقاید بود. نه، اختلافات این قدر عمیق شده است که در میدان سیاسی به راحتی مسلمانان با فریاد الله اکبر (!؟) یک دیگر را می کوشند.

آیا برای مسلمانان فتنه بزرگتر از این می تواند باشد؟! پس کی می خواهیم به خود بیایم و بالآخره قرآن را به عنوان تنها منبع شریغت و عملکرد خود بدانیم؟! آیا وقتش هنوز نرسیده؟