همۀ این مخلوقات که بوده‌اند و خواهند بود باید وجود آورنده‌ای داشته باشند؛ چرا که ممکن نیست خودشان، خودشان را به وجود آورده باشند و ممکن هم نیست که تصادفی به وجود آمده باشند.
ممکن نیست خودشان را آفریده باشند چون هیچ چیز نمی‌تواند خالق خودش باشد، زیرا پیش از آنکه وجود داشته باشد معدوم است؛ معدوم چگونه میتواند خالق باشد؟!
و ممکن نیست تصادفی به وجود آمده باشد زیرا هر موجودی باید وجود آورنده‌ای داشته باشد، چرا که پدید آمدن آن با این نظام بدیع و بی‌عیب و این نظم و هماهنگی و ارتباط میان اسباب و مسببات و میان کائنات با یکدیگر، هرگز امکان ندارد تصادفی باشد. آنچه تصادفی پدید می‌آید اساسا منظم نیست، پس چگونه ممکن است به حالت نظم باقی بماند
حال که ممکن نیست این مخلوقات خودشان، خالق خود باشند و ممکن نیست از روی تصادف به وجود آمده باشند، معلوم می‌گردد که وجود آورنده‌ای دارند و آن، خدا پروردگار جهانیان است.
آری! منکران وجود خالق ناچار می شوند که یا در برابر حق تسلیم شوند و یا از مقتضای عقل و دین بیرون روند. «أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ» آیا آسمان ها و زمین را آفریده اند؟ این استفهامی است که بر تاکید نفی دلالت می کند. یعنی آن ها آسمان ها و زمین را نیافریده اند تا شریکان خدای یگانه باشند و این چیزی بسیار واضح است. ولی تکذیب کنندگان دارای آن چنان علم کافی و یقینی نیستند که به سبب آن از دلایل شرعی و عقلی استفاده ببرند
الله متعال مردم را مخاطب قرار داده می فرماید که اي مردم! آيا گمان برده ايد شما بيهوده و بيهدف آفريده شده اید؛ مي خوريد و مي آشاميد و تفريح مي كنيد و از لذتهاي دنيا بهرهمند مي شويد و الله تعالی شما را به حال خودتان رها می کند؟ و به شما امر و نهي نمي كند و در برابر بديها شما را سزا نمی دهد؟
بنابراين چيزي را به خاطر بسپاريد، و آن اينكه، الله تعالی بسي برتر و بالاتر از اين گمان باطل مي باشد و چنين گمان زشتي، حكمت و فرزانگي او را معيوب نمي كند. پس وقتي كه او فرمانرواي راستين همه آفريده هاست، و وعده و وعيد او راست و حق است، الله متعال معبود حقيقي همه چیز است، چون داراي كمال مطلق و صاحب عرش عظيم و پروردگار و صاحب ديگر پديده ها مي باشد. پس چنين پروردگاری امكان ندارد شما را بيهوده آفريده باشد
بنده به عبادت نیاز دارد نه خالق پروردگار:
بدیهی است وقتی انسان از نگاه بنده و مخلوق نیازمند و فقیر به ظاهر این آیت می‌نگرد، این سؤال برایش پیش می‌آید که چرا؟ مگر الله تعالی نیازمند به عبادت جن و انس است و با این عبادت چیزی به او اضافه می‌شود؟
نه هرگز نه، ما فقیریم، خدا غنی و بی‌نیاز است و هر کس را به هر شکلی که بخواهد خلق می‌کند و از بین می‌برد و این برای او کار سختی نیست، لذا معلوم می‌شود که به مخلوقش و عبادت او هیچ نیازی ندارد، نه آن ها را برای این آفریده که به آنان نیازی داشته باشد
واجب است که هر مسلمان یقین و باور داشته باشد و بگوید که: به خداوند و فرشتگان و کتابها و پیامبران خدا ایمان آوردم. و به زنده شدن پس از مرگ و قضاء و قدر که هر خیر و شرش از طرف خداوند متعال است ایمان آوردم. و به حساب و ترازوی اعمال و بهشت و دوزخ به همه اینها ایمان آوردم.
خداوند متعال یکی است نه به اعتبار عدد بلکه از این حیث که هیچ شریک و مانندی ندارد. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (3) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4) بگو اوست الله یگانه، خداوند بی نیاز، که نه زاییده و نه زاییده شده و هیچ شبیه و مانندی او را نیست.
هیچ چیزی از مخلوقات به او شباهت ندارد. و نه او به چیزی از مخلوقاتش شبیه است، همیشه بوده و تا ابد با اسماء و صفات ذاتی و فعلی اش خواهد بود. صفات ذاتی: مانند. حیات و قدرت و علم و کلام و سمع و بصر و اراده. صفات فعلی: مانند آفریدن و روزی دادن، و انشاء و ابداع و صنع و غیره.
با تمام اسما و صفاتش از ازل بوده و تا ابد خواهد بود، هیچ اسم و صفتی برای او تازه پیدا نشده، او همیشه با علم خودش عالم بوده و علم صفتی از صفات ازلی اوست، و همیشه با قدرت خودش توانا بوده و قدرت صفتی از صفات ازلی اوست
آفریدگار بوده و آفریدن صفتی از صفات ازلی اوست. و همیشه با صفت فعل خود انجام دهنده بوده و انجام دادن صفتی از صفات ازلی اوست. همه آنچه و آنکس که عمل فعل بر او انجام می گیرد مخلوق است. اما فعل و عمل انجام دادن خداوند مخلوق نیست.
صفات او تعالی ازلی است نه تازه پیدا شده و نه مخلوق است، پس هرکس بگوید که صفات خداوند متعال مخلوق است یا تازه پیدا شده است یا در این امر توقف کند یا شک نماید به خداوند متعال کفر ورزیده است.
(خداوند متعال) می داند نه مانند دانستن ما، و قادر است نه مانند قدرت ما، و می بیند نه مانند دیدن ما، و می شنود نه مانند شنیدن ما، و سخن می گوید نه مانند سخن گفتن ما، ما با وسیله و حروف سخن می گوییم و خداوند بدون وسیله و بدون حروف سخن می گوید، و حروف مخلوق و آفریده شده است، و کلام و سخن خداوند متعال نه مخلوق و نه آفریده شده است.
و خداوند متعال ذاتی است که مانند سایر اشیاء و موجودات دیگر نیست، و معنی شیء یعنی اثبات وجود او تعالی بدون جسم و جوهر و عرض، نه حدی دارد و نه ضدی و نه شبیه و نه مانندی
علی زضا
