آیا می توانم زکات فطره ام را به برادر خود بدهم؟
خداوندعالم در کتاب خود افراد مستحق دریافت زکات را معرفی کرده و در آیه ۶۰ سوره توبه اینچنین می فرماید: إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاکِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَهِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ. فَرِیضَهً مِنَ اللَّهِ . وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ
” صدقات تنها به تهیدستان و بینوایان و متصدیان [گردآورى و پخش] آن و کسانى که دلشان به دست آورده مى شود و در [راه آزادى] بردگان و وامداران و در راه خدا و به در راه مانده اختصاص دارد [این] به عنوان فریضه از جانب خداست و خدا داناى حکیم است”
انسان باید به نزدیکان خود احسان کند و در دادن زکات فطره ، بستگان نیازمند خود را بر دیگران مقدم دارد.
یعنی اگر برادرش محتاج و نیازمند است نباید او را گذاشته و زکات فطره را به دیگران بدهد. متاسفانه انسانها فقط در روزهای سخت به یاد خویشاوندان خود می افتند، حال آن که در روزهای خوشی چشم دیدن آنها را ندارند.
به این خاطر، خداوند متعال در آیه 36 سوره نساء به این مساله اشاره می کند:
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا
و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و در باره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راهمانده و بردگان خود [نيكى كنيد] كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى دارد.
توجه بفرمایید خداوند اول به والدین بعد به خويشاوندان اشاره می نماید . با توجه به این مطالب، به سوال کننده می گوئیم، انسان مى تواند زکات خود را به برادر، خواهر و یا به نزدیکان دیگر خود بدهد
