برخی می گویند که جایز نیست انسانی را “مولانا” نامید. زیرا مولای ما فقط خدای متعال است. آیا این کلمه در قرآن کریم نسبت به انسان استفاده شده است؟ ونسبت دادن این کلمه غیر از خدا مشکلی دارد؟
پاسخ:
مولی، و امثال اینها همه از ماده ی (ولی) و،ل،ی- اشتقاق یافته اند. این کلمه از پر استعمال ترین واژه- های قرآن کریم است که به صورت های مختلفی به کار رفته است. “مولی” به معنای دوست، یاور و سرپرست به کار رفته است. البته بهترین دوست و سرپرست برای انسان خدای متعال است. چنانچه از قران کریم به ما معلوم است که خدای متعال از رگهای ما به ما نزدیکتر است. “ولی” قرار گرفتن چیزی در کنار چیز دیگر می باشد به نحوی که فاصله ای در کار نباشد، یعنی اگر دو چیز آن چنان به هم متّصل باشند که هیچ چیز دیگر در میان آنها نباشد.اما همچنین می توان این کلمه را برای انسان نیز استفاده کرد.
در آیه 43 سوره دخان می خوانیم:
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ
“روزي كه هيچ دوستي كمترين كمكي به دوستش نميكند و از هيچ سو ياري نميشوند”
در این آیه ، کلمه “مولی” برای انسان استفاده شده است. از این رو می توان گفت که این کلمه ولی در قران کریم نسبت به خدا استفاده می شود ، اما این به این معنی نیست که برای شخص دیگری استفاده کردن جایز نیست. فقط باید مراقب باشیم؛ کسی را به خدای متعال شریک قرار ندهیم.