تقیه- از نگاه برخی مذاهب از جمله در مذهب شیعه پنهان داشتن حق و اعتقاد و مخفى كارى كردن با مخالفان و ابراز نكردن آنچه كه ابراز نمودنش، موجب زيان به دين ودنيا مىشود. ولی این عقیده مفسده در هیچ چیزی جزء مرام اهل قران نیست چون دروغگویی از نظر اسلام یکی از ویژگی های منافقین است، و انسان اگر به دروغ گفتن ادامه می دهد و در پی دروغگویی است تا اینکه نزد خداوند دروغگو نوشته می شود، آنها دروغ می گویند و سعی می کنند در مورد همه چیز دروغ بگویند. سپس از این دروغگویی یک اعتقاد و دین می سازند.
شیعیان عقیده تقیه را چنین تفسیر می کنند:
تقیه شعار اهل بیت علیهم السلام بود; برای جلوگیری از آسیب به خود و پیروانشان می باشد. شیعیان در عقیده تقیه افراط کردند تا جایی که مدعی شدند علی رضی الله عنه سی سال تقیه کرده است. و خودش را به عنوان دوست نشان داده که دشمنی را پنهان کند.
مگر این بدان معنا نیست که او منافقی و فریبکاری کرده است؟ بالاخره آیا اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله همه منافق بودند؟ و ما حق داریم بپرسیم آیا پیامبر صلی الله علیه و آله یاران خود را به نفاق برانگیخته است؟
خداوند متعال در وصف پیامبر و یارانش در کتاب خود فرمود:
«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا» (الفتح، 48 / 29).
محمّد، فرستاده خداست و کسانی که با او هستند بر کافران سرسخت و در میان خودشان با یکدیگر مهربانند، همواره آنان را در رکوع و سجود می بینی که پیوسته فضل و خشنودی خدا را می طلبند؛ نشانه آنان در چهره شان از اثر سجود پیداست، این است توصیف آنان در تورات، و اما توصیفشان در انجیل این است که وجودشان چون زراعتی است که جوانه های خود را رویانده پس تقویتش کرده تا ستبر و ضخیم شده، و در نتیجه بر ساقه هایش [محکم و استوار] ایستاده است، به طوری که دهقانان را [از رشد و انبوهی خود] به تعجب می آورد تا خدا به وسیله [انبوهی و نیرومندی] مؤمنان، کافران را به خشم آورد. [و] خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است.”
بر این اساس و با توجه به آیات قرآن کریم، تقیه در دین ما وجود ندارد و حرام است.
