قرآن کریم در باره حالات مرگ کافران و مؤمنان سخن می گوید، مثلا در آیه 27 سوره محمد دم مرگ کافران را اینچنین وصف نموده می فرماید:
فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ
“پس چگونه [تاب مى آورند] وقتى كه فرشتگان [عذاب] جانشان را مى ستانند و بر چهره و پشت آنان تازيانه مى نوازند”
در مورد مرگ مومنان نیز یکی از آیات قرانی اینچنین می باشد:
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (توبه 111)
همان كسانى كه فرشتگان جانشان را در حالى كه پاكند مى ستانند [و به آنان] مى گويند درود بر شما باد به [پاداش] آنچه انجام مى داديد به بهشت درآييد”
در عین حال گفته می شود که کافران سخت می میرند ولی انسان های خوبی راحت جان می دهند و همچنین در برخی موارد سختی های کافران را می بینیم ، به این معنی که در این دنیا و آخرت رنج خواهند برد و این آغاز عذابشان است.
علاوه بر این مرگ مؤمن در نتیجه هرگونه تصادف و بیماری سخت ممکن است عفو گناهان آنها در جهان و بخشش در آخرت به حساب آید. یعنی ممکن است مؤمن با مرگی دردناک از دنیا برود، ولی این نوع مرگ، موجب تطهیر او و بخشش گناهانش می‌شود.
(آیدین ملایم)
