آیا کفر و گناهان باعث نزول بلاها می شوند؟
آیا امتان پیشین برای اینکه کافر بودند و یا مرتکب گناهان شدند مستحق عذاب بودند؟ آیا این فکر درست است؟
جواب: اولاً: باید توجه داشت كه قرآن كريم به کسانی که اعتقاد نمی کنند یا گناه می کنند كافر نمی گوید، مگر كسانی كه حقیقت را می دانند و عمدا آن را انكار می كنند. خداوند متعال می گوید:
«يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ» (آل عمران 106)
“در روزی که چهره هایی سپید و چهره هایی سیاه شود، اما آنان که چهره هایشان سیاه شده [به آنان گویند:] آیا پس از ایمانتان کافر شدید؟ پس به کیفر آنکه کفر می ورزیدید، این عذاب را بچشید”
بنابراین ، اصطلاح کافر لزوماً با اصطلاح مسلم مطابقت ندارد. ممکن است فرد غیر مسلمان باشد اما کافر نیست.
ثانیا: در مورد نزول عذاب و بلاها باید به این نکته توجه کرد که گناهانی که ما در طول شبانه روز مرتکب آن می شویم تنها آخرت ما را نابود می کنند بلکه درزندگی دنیایی ما نیز موثر هستند. این چنین نیست که جزای گناهانمان در روز رستاخیز به ما برمی گردد. ممکن از بدل گناهانمان در این دنیا نیز به ما می رسد. بنابر این هر جرم و گناهی که مرتکب می شویم به گونه ای است که باید از خداوند متعال طلب آمرزش و عفو نماییم.
در کتاب خدا در این مورد می خوانیم:
«لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ، جَنَّتَانِ عَنْ يَمِينٍ وَشِمَالٍ، كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ، بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ. فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ. ذَلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِمَا كَفَرُوا، وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ؟» (سبأ، 34 / 15-17)
براى قوم سبا در مسكنهايشان پديده شگرفى بود [از جمله] دو بوستان در جانب راست و چپ، [كه به ايشان گفتيم] از روزى پروردگارتان بخوريد، و او را سپاس بگزاريد، [شما را] شهرى پاكيزه و پروردگارى آمرزگار است. ولى رويگردان شدند، آنگاه بر آنان سيل بنيانكن را روانه كرديم، و به جاى آن دو بوستانشان دو بوستان داراى ميوههاى ناگوار و درخت گز و اندكمايهاى از درخت سدر جانشين كرديم”
خداوند متعال قوم نوح را در نتیجه گناهانی که مرتکب می شدند با غرق كردن نابود كرد ،خداوند می فرماید:
«وَقَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا» (فرقان، 25 / 37).
” نیز قوم نوح چون رسولان حق را تکذیب کردند ما آنها را به طوفان هلاک سپردیم و آیت عبرت مردم ساختیم، و برای ستمکاران عذاب دردناک مهیا گردانیده‌ایم”
«فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ. فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِينَ» (زخرف، 43 / 55-56)
“چون ما را به خشم آوردند از آنان انتقام گرفتیم، پس همه را غرق کردیم. در نتیجه آنان را پیشگامان [دوزخیان] و عبرتی برای آیندگان قرار دادیم”
بنابر این قران کریم هر پیشامدی را که برای انسان رخ دهد براثراعمالش دانسته است.
