بارزترین تبعیض بین انبیا در عمل مسلمین

بارزترین تبعیض بین انبیا در عمل مسلمین

خداوند متعال در قرآن کریم به ما یاد می دهد که نباید بین انبیا تبعیض نماییم:

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ[1]

پيامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است‏، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و فرستادگانش ايمان آورده‏اند (و گفتند:) (ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمى‏گذاريم‏) و گفتند: (شنيديم و گردن نهاديم‏، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاريم‏) و فرجام به سوى تو است‏.)

پس بین فرستادگان خداوند نباید تبعیضی باشد، آن آیه کریمه هم که می فرماید: تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ [2]

برخى از آن پيامبران را بر برخى ديگر برترى بخشيديم

گوینده خداوند است که می فرماید: ما برتری بخشیدیم. لذا این تفضیلی که بین انبیا هست، از زاویه خداوند دیده می شود. اما در آیه 285 بقره گوینده مؤمنین هستند که می گویند:

"ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمى‏گذاريم‏"

و این از زاویه بندگی نشأت می گیرد.

در اصل از ناحیه خداوند منان برتری میان انبیا وجود دارد، اما وظیفه مؤمنین ایمان آوردن به همه انبیا بدون آن که تبعیض قایل شود.

اما در عمل مؤمنین به شدت تبعیض قایل هستند و بارز ترین نمونه آن صلوات فرستادن بعد از ذکر اسم پیامبر است. خود معنی صلی الله علیه و آله  باید مورد برسی قرار گرفته شود، که ابهاماتی در آن وجود دارد. توجه کرده باشید وقتی اسم پیامبر اسلام را می نویسیم (خود سایت دین و فطرت هم استثناء نیست)، تو پرانتز حتما حرف ص را (ص) به این شکل می نویسیم. و اگر این کار را نکنیم، خود را مرتکب شده به گناه بزرگ احساس می کنیم.  از زاویه قرآن کریم که فهمیدیم نباید بین فرستادگان خداوند تبعیض داشته باشیم. اما جالب است بدانیم، بر اساس قرآن کریم خطاب به فرستادگان خداوند باید چگونه باشد؟

خداوند به ما دستور می دهد که به پیامبر سلام بفرستیم:

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا [1]

خدا و فرشتگانش پيامبررا یاری می نمایند، اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد او را یاری کنید و به او سلام بفرستید.

(برای مطالعه مطالب مرتبط با صلوات فرستادن و ترجمه آیه مذکور می توانید به  مقاله "سوال ما از شما بود" رجوع کنید)

در سوره صافات خداوند یک عده فرستادگانش را ذکر می کند، و می فرماید:

سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ ﴿۷۹﴾*  سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ ﴿۱۰۹﴾* سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ ﴿۱۲۰﴾* سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ ﴿۱۳۰﴾*

به این شکل در باره انبیا زحماتی که کشیدند و تحسین آنان از طرف خداوند صحبت می شود و در انتهای سوره چنین آمده است:

سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۸۰﴾     

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۸۱﴾

دعای که خداوند به ما یاد می دهد به فرستادگانش بخوانیم، "سلام علیهم" می باشد. پس، وقتی که اسم هر کدام از انبیا را ذکر کرده باشیم، مستحب است بگوییم "علیه السلام". و این هیچگونه تصغیر شأن پیامبر اسلام نیست، بر عکس دعایی هست که قرآن به ما یاد داده است. باید بتوانیم به راحتی بگوییم محمد علیه السلام، همان طوری که می گوییم ابراهیم علیه السلام و یا عیسی علیه السلام. و برای اختصار در نوشتار می توانیم بنویسیم محمد (ع). هرچند خود ما هم عادت نداریم چنین بنویسیم، ولی تا حالا چند تا سنت غلط را شکستیم، این یکی اشتباه را هم باید از بین ببریم و آنچه باید انجام شود را ترویج دهیم.

[1]  بقره 285؛

[2]  بقره 253؛