مصاحبه با استاد پروفسور عبدالعزیز بایندر (قسمت اول)

مصاحبه با استاد پروفسور عبدالعزیز بایندر (قسمت اول)

شاگرد: استاد (پروفسور عبدالعزیز بایندر) آیا درست است که می گویند شما منکر شفاعت هستید؟ شما از کلمه شفاعت چه برداشتی دارید؟

پیامبر در روز قیامت ما را از سختی های آن روز نجات داده و یارانش (بندگان مومن )، برای نرفتن مومنان به جهنم، از خدا التماس می کنند.

استاد (پروفسور عبدالعزیز بایندر): یک چنین شفاعتی وجود ندارد؛

شاگرد: بسیار خوب، اما در مورد شفاعت عظمی هم یک واقعیتی وجود دارد؛ نظرتان راجع به آن چیست؟

“من در روز قیامت آقا (ارباب) انسانها هستم. دلیل این را می دانید؟ خداوند تمام انسانها پیشین وپسین را دریک جا جمع می کند. صدای او را می شنوند و چشمها آن را می بیند.

خورشید نزدیک می شود. سختی به حدی است که نمی توان تحمل کرد”.

استاد: در آن روز خورشید وجود ندارد که انسانها را بسوزاند، چونکه خورشید مانند مرکز کاغذ رولی، داخل آسمان می ماند و ستاره ها خاموش می شوند. برخی از آیات در این باره چنین است:

آنها خدا را آنگونه كه شايسته است نشناختند در حالي كه تمام زمين درروز قيامت در قبضه قدرت او است و آسمانها پيچيده در دست او، خداوند منزه و بلند مقام است از شريكهائي كه براي او درست مي‏ كنند.

(سوره زمر39/67 )

در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود. و در آن هنگام كه ستارگان بيفروغ شوند. و در آن هنگام كه كوه ها بحركت در آيند.

و در آن هنگام كه باارزشترين اموال به دست فراموشي سپرده شود. و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند. و در آن هنگام كه درياها بر افروخته شوند. و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد. و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، كه به كدامين گناه كشته شدند؟! و در آن هنگام كه نامه‏ هاي اعمال گشوده شود. و در آن هنگام كه پرده از روي آسمان بر گرفته شود. و در آن هنگام كه دوزخ شعله ور گردد. و در آن هنگام كه بهشت نزديك شود. آري در آن موقع هر كس مي‏ داند چه چيزي را آماده كرده است!

(سوره تکویر81/1-14)

و زمين (در آن روز) به نور پروردگار روشن مي‏ شود و نامه‏ هاي اعمال را پيش مي‏ نهند، و پيامبران و گواهان را حاضر مي‏ سازند، و در ميان آنها به حق داوري مي‏ شود، و به كسي ستم نخواهد شد. و به هر كس آنچه انجام داده است بي كم و كاست داده مي‏ شود، و او نسبت به آنچه انجام مي‏ دادند از همه آگاهتر است.

(سوره زمر29/69-70)

شاگرد: جالب بود! پس نزدیک شدن خورشید نشانه قابل تحمل شدن مشکلات نیست! و در ادامه حدیث چنین می فرمایند:

انسانها به یکدیگر می گویند ببین به چه حالی دچار شده ایم کسی ما را نزد خداوند شفاعت کند؟

استاد: مگر آن روز انسان ها  آزاد خواهند بود که دور هم جمع شوند و دنبال چاره ای برای مشکلات باشند؟

خداوند در سوره نبا 78/38 چنین می فرماید:

اينها در آن روز واقع مي‏ شود كه «روح» و «ملائكه» در يك صف قيام مي‏ كنند، و هيچ يك جز به اذن خداوند رحمان سخن نمي‏ گويند: و آنگاه كه مي‏ گويند صواب مي‏ گويند.

شاگرد: برخی افراد می گویند نزد آدم (ع) بروید آدم(ع) پدر تمام انسانها است. و به او می گویند: خداوند تو را با دست خود خلق کرد و از روح خود بر تو دمید و دستور داد فرشتگان به تو سجده کنند؛ ما را نزد خداوند شفاعت کن نمی بینی چه بر سر ما آمده؟

وآدم (ع) می گوید: خداوند امروز بیش از همیشه خشمگین است و از این پس اینگونه خشمگین نخواهد شد، او درخت را بر من منع کرده بود ولی من از فرمانش سرپیچی کردم؛ نفسم، نفسم، نفسم، نزد کس دیگری بروید، نزد نوح بروید.

استاد: خداوند آدم را بخشید. یعنی آدم نمی داند کسی بخشیده شده دیگر خطایش از او سوال نمی شود؟ یعنی چه خداوند خشمگین است؟ آیا این را پیامبران دیگر هم می گویند؟ حاشا! آیا خداوند به مشکلی برخورده که نتواند آن را حل کند، که  خشمگین شود؟

آیا باید کسی او را آرام کند تا او به حساب اعمال انسان ها رسیدگی کند؟ خداوند در هشت جای مختلف در قرآن فرموده است که به سرعت به حساب اعمال رسیدگی می کند.

 ادامه دارد…