در سورهی توبه آیهی پنجم وجود دارد. به منظور ایجاد مانع بر سر روابط خوب میان انسانها از این آیه مکرر استفاده میشود. یعنی از دو جهت میگویند این آیه نسخ شده است. بیایید آیه پنجم سورهی نهم را بیشتر تفسیر کنیم ….. این آیه در ص 186 قرآن کریم است … اینجا آمده است ..
پس چون ماه های حرام ( چهار ماه مهلت و حرمت تعرض ) پایان یافت مشرکان را هر جا که یافتید بکشید ( در داخل حرم و بیرون آن ، در ماه های حرام و خارج آن ) و آنها را دستگیر نمایید و در محاصره قرار دهید و برایشان در هر کمینگاهی بنشینید ، پس اگر توبه کردند و نماز را برپا داشتند و زکات دادند راهشان را بازگذارید ، که همانا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.
حال ببینید با توجه به این آیه میگویند تعداد زیادی از آیات نسخ شده است.
وقتی به ظاهر آیه نگاه میکنیم صحبت از مشرکینی میرود که عهد خود را شکستهاند. کسانی که صلح حدیبییه را با مسلمانان بسته بودند مشرکین بودند. همان مشرکینی که پیامبر اسلام را مجبور به مهاجرت از مکه کرده بودند. همانها سه بار به مدینه حمله کردند؛ یعنی جنگ های بدر، احد و خندق.
درست است که جنگ بدر در محلی به دور از مدینه رخ داد ولی جنگهای احد و خندق در درون مدینه رخ دادند. آنها برای کشتار مسلمانان دست به هر کاری زدند. آنها به جان انسانها سوء قصد کرده و سپس معاهدهی صلح را شکستند. زمان فتح مکه در ماه رمضان هیچ کسی به آنها تعرض نکرده بود و این تا ماه ذی حجهی سال بعد ادامه داشته است یعنی به مدت 16 ماه و پس از این مدت شانزده ماه و چهار ماه پس از شانزده ماه به آن افزوده شده و این آیه نازل شده است.
در آیات 8-9 سوره ممتحنه خداوند متعال سه خط قرمز ترسیم فرموده است: برقراری روابط با این سه گروه ممنوع است: (1) کسانی که به خاطر ایمانتان قصد جان شما را بکنند؛ (2) کسانی که شما را از وطنتان بیرون میرانند؛ (3) کسانی که به آنهایی که مردم را از وطن خود میرانند کمک میکنند.
شمار زیادی تفسیر وجود دارد که بدون در نظر گرفتن موارد بالا آیات فوق را به کل مشرکین عالم تسری میدهند. لازم است که در این خصوص دقت زیادی به عمل آوریم.
