نظام بانکداری اسلامی

نظام بانکداری اسلامی

جمع کردن پس انداز ها و پول قرض دادن با بهره را سیستم وام می گویند.

اغلب بانکها با این سیستم کار می کنند.

و همچنین می توان پول را به عنوان سرمایه مشترک جمع کرد، وبا آن تجارت کرد؛ برای انجام این امر مضاربه (مشارکت) ،هم اشتراک مادی لازم است وهم اشتراک کاری. طرفی که کار را بر عهده می گیرد "مضارب" و طرفی که سرمایه را به عهده می گیرد "رب المال" صاحب مال نامیده می شود.

وقتی از سیستم مضاربه (مشارکت) در بانک داری استفاده شود بانکهای بدون بهره بوجود خواهد آمد. در ابتدا به جاهایی که اینگونه، فعالیتهای مالی را انجام می دادند موسسه مالی بدون بهره می گفتند  وبعدا به آن "بانک مشارکت" می گفتند. این بانکها غیر از امور بانکی، تجارت هم انجام می دادند.

کلا بانکهای مضاربه ای از راه شریک شدن فعالیتهای خود را انجام می دهند.

بین صاحبان پول(سرمایه) وبانک مشارکت، مضاربه (شرکت) یعنی رابطه سرمایه وکار بوجود می آید، که به معنی شریک بودن در سود و زیان است.

بانک اشتراک پولهایی را که از مشتریان جمع کرده ، در سرمایه گذاری تجاری استفاده می کند و در نتیجه مشتریان در سود وزیان آنها شریک هستند.  ضرر کردن در این معاملات تجاری به این معناست که سود خود را نمی گیرند ولی اصل پولی که به اشتراک گذاشته اند محفوظ است.

مضاربه روشی است که از زمانهای قدیم اجرا می شود، ولی در آن زمان تنها کسانی که پول زیادی برای سرمایه گذاری داشتند، این کار را می کردند. با تأسیس بانکهای اشتراک کسانی که سرمایه و پس انداز اندکی هم دارند، می توانند در سرمایه گذاری تجاری این بانکها شریک شوند. همچنین بانکهای اشتراک هم با جمع آوری پول مشتریان سرمایه کاری خود را افزایش می دهند.

بانکهای اشتراک وام نمی دهند، چون بر قوانین اسلامی برپا شده است، و  سودی که از راه وام دادن گرفته شود حرام است. وهمچنین مانند موسسه خیریه هم نیستند، قرض الحسنه هم نمی دهند.

تنها راه جمع کردن سرمایه بدون بهره، شریک کردن سرمایه در کار است. واین تنها راهی است که بدون دخالت صاحب پول در کار، سود جایز از پول خود را دریافت می کند.