چرا در قران کریم به جای واژه معجزه کلمه آیه بکار می رود؟
واژه “آیه ” در قران کریم در معانی گوناگونی بکار رفته است که یکی از آنها اعجاز می باشد. در زبان عربی “آیه ” یعنی علامت و نشانه، و در نوشته ای وقتی جمله ای از جمله دیگر جدا می شود، به آن “آیه ” گفته می شود و همچنین به معنی عبرت هم آمده است. علاوه بر ابن “آیه” یعنی علامت و نشانه آشکاری که انسان بامشاهده آن به حقیقت چیزی پی ببرد آنچنانکه آن پدیده و نشانه; لازم و ملزوم یکدیگرند که هر وقت یکی از آنها را انسان درک بکند، آن دیگری را نیز درک کرده است”.
همه چیزی که آفریده شده و فرستاده شده جزو آیات خدا محسوب می شود. همه اینها در واقع برای ما یک معجزه ای الهی است.
ولی این برای خدا معجزه نیست و از آنجا که از حیطه ی قدرت انسان خارج است ما آن را معجزه می دانیم و آیات قرآن کریم هم از همین قسم است. خدا آفریدگار تمام آیات در روی زمین است.
بعضی از مردم برای اینکه دلیل خلقت این آیات توسط خدای متعال می خواهند و ما به این معجزه نام می دهیم. خداوند در سوره اعراف آیه 106 می فرماید:
قَالَ إِن کُنتَ جِئْتَ بِـَایه فَأْتِ بِهَآ إِن کُنتَ مِنَ الصَّـدِقِینَ.
گفت: اگر نشانه اى آورده اى، نشان بده اگر از راست گویانى!
وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ
و همانا بر تو آياتى روشن فرو فرستاديم و جز فاسقان [كسى] آنها را انكار نمى كند (بقره 99)
برای نشان دادن این معجزات به افراد و اثبات این که نبی توسط خدا فرستاده می شود، این معجزه به آن نبی به عنوان دلیل رسالت وی به او اعطا می گردد. به این معنا که معجزه نشان دادن آیه ای از وجود خدا و برحق بودن آن پیامبر به انسانها به شیوه ای دیگر است.
