هیچ دلیلی اصلاً وجود ندارد که نشان دهد ابوبکر و عمر واجبی را ترک نموده یا حرامی را مرتکب شده‌اند . و هیچ کس بر ابوبکر و عمر خُرده‌گیری نمی‌کند و آنان را نکوهش و سرزنش نمی‌نماید بجز دو کس: کسی که منافق و بی‌دین و ملحد است که با طعن و سرزنش آن دو می‌خواهد بر پیامبر صلی الله علیه وسلم و دین اسلام خُرده‌گیری نماید. این، وضیعتِ معلم نخست رافضیان(اولین کسی که رافضی‌بودن را ابتداع کرد) و وضعیت ائمة باطنی‌هاست؛ همان طور که مالک و دیگر علما می‌گویند: این افراد بر یاران و همراهان رسول الله صلی الله علیه وسلم خُرده گرفتند و آنان را مورد ملامت و سرزنش قرار دادند، اینان تنها و تنها بدین خاطر این کار را کردند تا کسی بگوید: مردی بد، یاران و همراهاني بد دارد. و اگر مرد خوب و صالحی می‌بود، یاران و همراهانش هم خوب و صالح می‌بودند. کسی که جاهل و نادان است و در جهالت و هواپرستی راه افراط را در پیش گرفته است. این، وضعیت اغلب عوام شیعه است در صورتی که در باطن و درون مسلمان باشند.
از جابر روایت است که گوید: «به عایشه گفته شد که افرادی به صحابة رسول الله صلی الله علیه وسلم حتی ابوبکر و عمر بد می‌گویند، گفت: چرا از این تعجب می‌کنید صحابة رسول خدا صلی الله علیه وسلم از این دنیا رفته و عملشان منقطع شده، پس خداوند دوست دارد که اجر و پاداششان منقطع نشود و همچنان ادامه داشته باشد» . و از عروه روایت شده است که گوید: عایشه به من گفت: «ای خواهرزادة من، آنان امر شده‌اند که برای یاران و همراهان رسول‌الله صلی الله علیه وسلم طلب مغفرت و بخشش بکنند، اما در مقابل آنان را فحش و ناسزا می‌گویند».
