گناه غیبت کردن و راه جل.گیری آن
غیبت کردن حرام است و هر مسلمان این حقیقت را می داند. اما توجه نمی کنیم که غیبت کردن تنها با زبان صورت نمی گیرد، بلکه بعضا با نگاهش می تواند مرتکب این معصیت شود. به عبارت دیگر، ابزارغیبت کردن می تواند، زبان، اشاره، نگاه، لحن باشد. یعنی محدود به گفتار نیست.
کلا برای جلوگیری از این پدیده ناپسند، راهکارهای ذیل وجود دارند:
۱ یکی از این راه ها برای از بین بردن غیبت، توجه به پیامدهای سوء معنوی و مادی، فردی و اجتماعی آن است. غیبت، فرد رو از چشم مردم می اندازد و به عنوان فرد منفی در جامعه معرفی می کند که اعتماد و اطمینان رو در جامعه ضعیف می سازد می تواند موجب از دست دادن یاران انسان شود، در نظر داشتن این پیامدهای ناپسند می تواند موجب ترک غیبت باشد.
۲ توجه به این که غیبت نشانه از ضعف و فقدان شخصیت، عقده دار بودن است، یکی دیگر از عوامل خودداری آن می باشد.
۳ غیبت کننده مرتکب گناه دو جانبه می شود: نسبت به خدای متعال که با امر او مخالفت کرده. دوم: حق الناس را تجاوز کرده، آبرو و حیثیت طرف را برده است. تا صاحب حق راضی نشود خدا او را نمی بخشد، و اگر جلب رضایت طرف مقابل پیدا نکرده باشد، این بار گناه برای همیشه بر دوش او می ماند. توجه کردن سنگینی دو جانبه این گناه در جلوگیری آن مؤثر است.
آیه ذیل هم یادمان نرود:
إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آوردهاند شيوع پيدا كند براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود و خدا[ست كه] مىداند و شما نمىدانيد
